روانشناسی کودک آیا کودکان به دوست صمیمی نیاز دارند؟

[ویتامین]

آیا دوست صمیمی در کودکان بهترین است؟​

دوستان معمولی و دوست صمیمی در کودکان هر دو اهمیت دارند و می‌توانند نیازهای متفاوتی را برای کودکان برآورده کنند. تحقیقات نشان می‌دهند که داشتن شبکه‌ای قوی از دوستی‌ها در دوران کودکی (شبکه‌ای شامل دوست صمیمی، ولی نه‌فقط محدود به آن) برای سازگاری روانی مثبت و سلامتی مفید است. به‌علاوه، داشتن یک یا دو دوست (حتی اگر دوستان صمیمی نباشند) فواید چشمگیری برای تکامل احساسی و اجتماعی کودکان خواهد داشت.

 

[ویتامین]

کلاباچا می‌گوید: «کودکان به‌طور قطع به دوستان نزدیک با علایق مشترک نیاز دارند، تا بتوانند احساسات و مشکلاتشان را با آنها در میان بگذارند و حس تعلق به کسی را تجربه کنند. اما بازی با کودکانی از سنین مختلف با سلایق متفاوت نیز، به همان اندازه اهمیت دارد.
زیرا به کودکان اجازه می‌دهد مهارت‌های کار گروهی و همدلی را با در نظر گرفتن سن، توانایی و سطح علاقه دیگران گسترش دهند. همچنین در کنار آن، اگر بزرگ‌ترین فرد گروه دوستان باشند، مهارت‌های رهبری و پرورش را می‌آموزند، تا بتوانند به‌خوبی در کنار هم بازی کنند.»

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

پذیرفتن انواع روابط دوستانه​

داشتن یک دوست صمیمی مزایای زیادی دارد، مانند صمیمیت شخصی، احساس تعلق و رفاقت. اما نداشتن دوست صمیمی الزاماً چیز بدی نیست. کلاباچا می‌گوید: «هیچ مطالعه‌ای ندیده‌ام که یک عدد یا نوع خاصی از روابط دوستانه را، بهتر یا بدتر از دیگری معرفی کند.»

 

[ویتامین]

مزایای داشتن گروهی از دوستان در کودکان​

مزایای داشتن گروهی از دوستان بی‌اندازه است، البته بیشتر شامل احساس دوست داشته شدن، مرتبط بودن و پذیرفته شدن است، به‌ویژه هنگامی که صحبت از جمعیت‌های خاص (مثل مهاجران جدید و اقلیت‌ها) باشد.

 

[ویتامین]

دکتر مایکل وایت هد، درمانگر خانواده و ازدواج می‌گوید: «علاوه‌ بر این، داشتن یک دوست صمیمی معایبی نیز دارد. برای مثال، اگر رابطه دوستی به پایان برسد، کودک ممکن است احساس سرخوردگی، عصبانیت، تنهایی، خ*یانت یا طردشدگی کند، درحالی‌که از نابودی این پیوند نزدیک غمگین است.
این احساس فقدان ممکن است بسیار قوی‌تر از زمانی تجربه شود، که یک دوستی معمولی به پایان می‌رسد، به‌خصوص اگر پای زورگویی در میان باشد.»

 

[ویتامین]

کلاباچا می‌گوید: «اگر فرزندتان رابطه دوستانه‌ای دارد که به‌طرز ناخوشایندی به پایان رسیده است، افکار، احساسات یا قضاوت خود را درمورد دوستش به او تحمیل نکنید. در عوض، به صحبت‌های کودک درمورد کشمکش‌هایش گوش دهید.
آموزش حس غم، به‌ویژه برای بچه‌های کوچک‌تر و ارائه راه‌هایی برای گذر از این مرحله (مانند دور هم جمع شدن با دوستان دیگر یا شرکت در فعالیت‌های جدید) می‌تواند مفید باشد.»

 

[ویتامین]

 

[ویتامین]

به‌هرحال، درگیری یا احساسات آسیب‌دیده به بهترین دوستی‌ها محدود نمی‌شود و ممکن است در هر نوع رابطه‌ای بین بچه‌ها ایجاد شود. کلاباچا می‌گوید: «اشکال اصلی هر گروهی از دوستان عموماً مربوط به درگیری‌های بین بچه‌هاست. این درگیری‌ها ممکن است با یک نفر یا بین چند کودک در گروه اتفاق بیفتد و باعث شود دیگران احساس کنند که باید طرف کسی را بگیرند یا از گروه جدا شوند تا از درگیری یا نگرانی جلوگیری کنند.»
دکتر جیمز یونس می‌گوید: «دوستی رابطه‌ای صادقانه است که در آن هر فرد به دیگری احترام می‌گذارد زیرا آن‌ها چیزی را با هم ساخته‌اند.»

 

[ویتامین]

نقش والدین در تقویت مهارت‌های دوستی در کودکان​

راه‌های زیادی وجود دارد که والدین می‌توانند به بچه‌ها در دوست‌یابی و حفظ دوستی‌ها کمک کنند. به‌هرحال، وایت هد و کلاباچا هر دو معتقدند که هیچ دلیلی وجود ندارد که مستقیماً در تسهیل ایجاد روابط دوستانه صمیمی تلاشی صورت گیرد.
در عوض، والدین می‌توانند به‌سادگی فرصت‌هایی را برای فرزندانشان فراهم کنند تا با همسالان مشابه و هم‌فکر خود تعامل داشته باشند و به‌راحتی حمایت اولیه را برای معاشرت مثبت ارائه دهند و سپس منتظر جور شدن بچه‌ها با هم باشند.