مجموعه اشعار اشعار نزار قبانی

[mobina01]

.
‌‌مرا با چشمانت عاشق نشو
چه بسا از من زیباتر بیابی
مرا با "قلبت"
عاشق شو
ڪه قلب ها
هرگز
مشابه هم نیستند...!

 

[mobina01]

هیچ گاه، پادشاه نَخواهَم بود!
وَ دوست نَدارَم باشَم،
ولی، خُفتَن دَر میانِ دَستانِ تو،
مَرا به این گُمان می اَفکنَد
که، مَن تِزارِ روس!
یا اَنوشیروان هَستَم!

 

[mobina01]

با تو سر به کجا بگذارم ؟
کجا پنهانت کنم ؟
وقتی مردم،
تو را در حرکات دست‌هایم،
موسیقی صدایم،
و توازن گام‌هایم می‌بینند ...!

 

[mobina01]

اشعار نزار قبانی ​

 

[mobina01]

دلتنگ توام
مرا بیاموز چه‌طور دلتنگت نباشم
چه‌طور باید ریشه‌ی عشقِ تو را از اعماق جانم برکنم؟
بیاموزم چگونه اشک در کاسه‌ی چشم‌ می‌میرد
بیاموزم قلب‌ها چه‌طور می‌میرند
و شور و‌ شوق وجودِ آدمی
چگونه خودکشی می‌کند؟

 

[mobina01]

هرگز نام محبوبم را از من نپرسید
می‌ترسم عطرِ او به مشامتان برسد،
حتی اگر حرفی از نامِ او بگویم
شب در دهانِ کوچه‌ها می‌مانَد!

او را در خنده‌ی ساقی‌ها می‌بینید
در لرزشِ بازیگوشانه‌ی پروانه‌ها
در دریا، در تنفسِ کشتزارها
در نغمه‌خوانیِ پرنده‌ها
در اشک‌های زمستان
در رگبار بی‌دریغِ باران!
خوبی‌هایش در کتاب‌ها نمی‌گنجد
و قلم شاعران از وصفش ناتوان است.
هرگز نام محبوبم را نپرسید
همین که نشانه‌هایش را دادم
کافی‌ست!

 

[mobina01]

در چشمان تو
همه رازهاى شب لانه مى‌كنند
كسی نمی‌داند چه رخ خواهد داد
زمانى كه شب فرا مى‌رسد
كسى مى‌تواند بگويد
تو چه مى‌خواهى
آسمان چه مى‌خواهد؟...

 

[mobina01]

عيناك مثل الليلة الماطرة
مراكبي غارقة فيهما
كتابتي منسية فيهما
إن المرايا ما لها ذاكرة!

چشمانت
چون شب بارانی‌ست
کشتی‌هایم در آن‌ها غرق می‌شوند
نوشته‌هایم در آن‌ها فراموش می‌شوند
آیینه‌ها حافظه‌ای ندارند!

 

[mobina01]

اگر من به دریا می‌گفتم
که چه احساسی نسبت به تو دارم،
سواحل و صدف‌ها و ماهی‌‌هایش را
رها می‌کرد و به دنبال من‌ به راه می افتاد

 

[mobina01]

بانو
عشق تو نه بازیچه است
نه برگی که در دقایق دلتنگی مرا به خود سرگرم کند

بانو
عشق تو خرقه‌ای نیست که آن را
در ایستگاه‌های میانه‌ی سفر بر تن کنم
من ناچارم به عشق تو
تا دریابم که انسانم نه یک سنگ