انشاء انشا درمورد صحبت مترسک و گنجشک‌ها

[Mahi.otred]

موضوع انشا آزاد راه های درست مصرف کردن آب​

قالب انشا : تحقیقی – ادبی

انشا آزاد پایه چهارم

مقدمه : تاکنون به نبودن آب فکر کرده اید تصور کرده اید زندگی بدون آب چگونه خواهد بود؟

مگر نمی گویند آب مایه حیات است، مگر می شود بدون مایه ی حیات زنده بود.

این انشا را درمورد اسراف و هدر دادن آن آغاز میکنم

تا شاید تلنگری در مورد درست مصرف کردن این نعمت الهی برای همه ما باشد .

به نام خداوندی که اسراف کنندگان را دوست ندارد

اسراف می کنیم و هدر می دهیم این مایه ی به اصطلاح حیات را که بدون آن حتی نمی توانیم برای چند روز هم زنده بمانیم و زندگی کنیم در حالی که همه می دانیم آب، طلای بی رنگی است که در دنیای واقعی قیمت چندانی ندارد و همگی به دنبال طلای زردی هستند که روز به روز قیمت او رو به افزایش است در حالی بدون طلای زرد می توان سال ها زندگی کرد اما بدون قطره ایی آب نمی توان حتی زنده بود.

ما قدر داشته هایمان را نمی دانیم و آن را به آسانی هدر می دهیم، چه می شد اگر ماشین هایمان را زیر آب شلنگ نگیریم و با چند سطل آب، آن را بشوریم و یا در تابستان ها به جای آب بازی در حیاط و حمام به استخر برویم و بهینه استفاده کنیم.

زمانی که به حمام می رویم کمی کمتر دوش آب را بازکنیم و هنگام آب دادن به درختان و گل ها به جای کشیدن شلنگ آب به دنبال خود، از آب پاش استفاده کنیم و برای شستشوی حیاط به جای اینکه با آب، کثیفی ها را پاک کنیم با یک جارو و یک ظرف آب به تمیزی بهتر و مصرف کمتر، آب بیشتری را صرفه جویی کنیم و همچنین من و شما که در وعده های مختلف مسواک می زنیم به جای باز کردن دائم شیر آب برای یک مسواک زدن،

از یک لیوان آب استقاده کنیم. به خدا که همین قطراتی که به نظر من و شما کم یا ناچیز به نظر می رسد با جمع شدن روزانه و سالانه ی آن، دریای بزرگی می سازد که خودمان هم از دیدن آن تعجب می کنیم.

نتیجه گیری: قطره ها جمع می شوند و دریایی می سازند به بزرگی زمین،

چه قدر دنیا زیبا می شد اگر همگی بهینه مصرف می کردند تا همیشه مصرف کنند.

 

[Mahi.otred]

موضوع انشا آزاد در مورد دوست خوب​

قالب انشا : کوتاه به زبان ساده

مقدمه : به جای مقدمه انشای خود را این حدیق زیبا از امیر مومنان آغاز میکنم که در مورد انتخاب دوست می فرمایند:

امیر مومنان علیه سلام می فرماید:

پیش از آنکه کسی را به دوستی برگزینی او را امتحان کن وگرنه پبش از آنکه خودت بدانی،به هم نشینی با بدان گرفتار خواهی شد.

به نام خدا

داشتن دوست خوب و ارتباط دوستانه،برای همه انسان ها است.

در انتخاب دوست باید شناخت کامل داشته باشیم.

دوستان خوب،مهربان،خوش اخلاق،همدل و باصداقت هستند

و اگر کسی این خصوصیات را نداشته باشد،برای انتخاب مناسب نیست.

دوست خوب کسی است که وقتی که به کمک نیاز داری اول کسی باشدکه می آید.

دوست خوب میتواند درمان هر دردی باشد و همدلی با او به انسان احساس آرامش می دهد،

هرکسی به دوست نیاز دارد و اگر کسی هم دوستی نداشته باشد در زندگی به مشکل بر می خورد،

دوستان خوب همیشه مارا به راه های درست هدایت می کنند و دوستان بد،به راه نادرست.

کسانی که با نماز و با خداهستند و دعا و قرآن میخوانند بهترین دوست های دنیا برای یک انسان هستند،

چون اگر کسی خدارا عبادت نکند از دوست خود می آموزد.

اگر کسی راستگو و مهربان باشد باید با کسی دوست شود که ویژگی های اورا داشته باشد.

در دوستی رازداری و اعتماد هم خیلی مهم است.اگر کسی رازدار نباشد،گفتن راز و اعتماد کردن به او کار درستی نیست.

نتیجه گیری: دوستان خوب مارا در مشکلات یاری میکنند و دلداری می دهند،

هیچ وقت از خوبی‌ها سواستفاده‌ نمیکنند و در همه جا مارا درک میکنند.

دردوستی با دیگران رفتار مناسب داشته باشیم که یه روزی بزرگ شدیم بگوییم یادش بخیر و پشیمان نشویم.

 

[Mahi.otred]

موضوع انشا آزاد در مورد نشانه های خدا​

قالب انشا : ادبی توصیفی

انشا آزاد پایه سوم

مقدمه : میگویند اگر میخواهی خدا رو بشناسی از روی نشانه هایش بشناس و من حقیقتا فکر میکنم مشاهده زیبایی های باران ، آسمان پر ستاره با آن عظمت ، دیدن دریا ها و جنگل ها و دشت ها میتواند هر کدام ما را در مقابل قدرت خالق این زیبایی ها به سجده وا دارد .

به نام خداوند بزرگی که با نشانه هاش شناخته میشود

موجودات و انسان ها همگی پدیده هایی هستند که پدید آورنده شان خداوند است و برای این که انسان ها بتوانند خالق خود را بشناسند ، خداوندشان برای آن ها نشانه هایی را در جهانی بزرگ بنا نهاده و به نمایش گذاشته است .انسان ها اگر بخواهند خدای خود را بهتر مورد شناسایی قرار دهند می توانند با مراجعه کردن به خود آن را درک کنند به عنوان نمونه می توانند به صورت خود مراجعه کنند که خداوند به آنها چشم های زیبایی را هدیه داده است ؛ تا بتوانند با تماشای دیگر زیبایی های نعمت های خداوند ، لذت ببرند.

آسمان ، رعد و برق ، خورشید ، ماه و … همگی توسط خدا آفریده شده اند و آنها را برای بندگانش نشانه هایی قرار داده تا از آنها به وجود پروردگارشان پی ببرند و از خالقشان سپاس گذار باشند . انسان ها برای سپاسگذاری از این نعمت های زیبای خداوند اقداماتی مانند ذکر گفتن را انجام می دهند ؛ و حتی پرندگانی که در اطراف ما وجود دارند خدایشان را به خاطر نعمت هایی که به آن ها داده است را شکر می کنند .

نتیجه گیری: ما انسان ها نیز باید علاوه بر سپاسگذاری از خدواند اقداماتی را برای محافظت کردن از از آن ها انجام دهیم ، خدواند درختانی را بوجود آورده است و یا جنگل های بسیار بزرگ و زیبا را که انسان ها می توانند از آن ها استفاده کنند اما باید توجه داشته باشند که ممکن است همه ی نشانه های خدا که موجودات را هم شامل می شود را نابود و منقرض کنند و زمینه ی نا پسند کردن دنیا و نعمت های خداوند را بوجود آورند .

 

[Mahi.otred]

انشا درمورد خاطره سفر به شمال​

مقدمه : قلم را در دست میگیرم در مورد خاطره سفر زیبای به شمال کشور انشای خود را آغاز میکنم.

به نام خداوند آفریننده دریا

یادم می آید پارسال که می خواستیم به کلاردشت برویم، سه روز در راه بودیم.درراه کوه ها ودرخت هایی را می دیدم که واقعا زیبا بودند آن قدر که تابحال زیبایی آن ها از یادم نرفته است.در این سفر ما با خانواده دایی ام که بسیار باهم صمیمی هستیم در راه بودیم.

من در پیچ و خم جاده های سرسبز شمال،جاده هایی که از دل جنگل های بزرگ می گذشت با شوق و ذوق نشسته بودم و به زیبایی اطراف نگاه میکردم ،هیچ هم احساس خستگی نمی کردم.در نزدیکی های کلاردشت جایی که جاده از دو سمت به دامنه های سبز و پرگل می رسید ایستادیم تا سرمای عصر آن روز تابستانی را با بلال های داغ شمالی گرما بخشیم و یادم هست که این بلال ها بیشترا ز تمام بلال هایی که تا آن روز خورده بودم چسبید.

بعد از استراحت یکی دو ساعته مان به سمت کلار دشت راه افتادیم و شب را در ویلایی که شرکت گازدر اختیار دایی ام قرار داده بود گذراندیم. شب بسیار سردی بود وصبح که داشتم از لای پنجره بیرون را تماشا می کردم،دیدم همه جا مه غلیظی پوشانده است.خیسی سبزه های حیاط و نم نم و بوی دود آن روز لذتی داشت که هنوز هم وقتی به یادش می افتم احساسش میکنم.

فردا وپس فردای آن روز ما به جاهای مختلف کلاردشت مثل عباس آباد،نمک آب رود و رود بارک رفتیم .در آن سه روزی که ما در آن ویلا بودیم دوستان و همبازی های خوبی پیدا کرده بودم که یا همسایه ها بودند و یا مثل ما مسافرو… ما آن قدر با هم دوست شدیم که ترک کردنشان بعد از سه روز برایم خاطره ی بدی میان آن همه خاطره های خوب این سفر شمال هست و خواهد بود.

 

[Mahi.otred]

10 انشا درمورد باران و روزهای بارانی​

 

[Mahi.otred]

انشا در مورد باران​

یکی قطره باران ز ابری چکید / خجل شد چو پهنای دریا بدید. از ابری کـه تمام آسمان را فراگرفته اسـت دوباره باران می‌بارد. باران آن قدر شاعرانه اسـت کـه دل مرا با خود بـه دنیای شعر و ادبیات می برد. بـه آن جاییکه باران می‌بارد و قطره از دیدن دریا خجل می شود. بـه این فکر می کنم کـه چرا وقتی یکی قطره باران زِ ابری چکید، خجل شد؟
شاعر میگوید از کوچکی خودش و پهناوری دریا شرمنده شد تا این کـه رفت در دل صدفی جای گرفت و بـه مروارید تبدیل شد. شاعر برای تواضع داشتن این شعر را سروده اما بنظر مـن این قطره‌ها خود مروارید هستند. حتی از مروارید هم ارزشمندتر هستند. چرا کـه مـا برای ادامه حیات بـه مروارید نیاز نداریم اما بـه باران نیازمندیم. البته فقط نیاز نیست کـه باران را دوست داشتنی می کند.
باران آن قدر لطیف اسـت کـه گویی دست طبیعت می خواهد بـه زمین مهربانی کند و وی را مثل مادری کـه کودکش را نوارش می کند، لوس کند. باران مثل دانه‌هاي مرواریدی اسـت کـه آسمان بـه زمین هدیه می دهد. مثل دامادی کـه بر سر عروس مروارید می‌ پاشد، آسمان هم رشته‌هاي دراز مروارید رابه زمین هدیه می کند. باران مثل دعایی اسـت کـه مستجاب میشود و نشانه‌ هاي استجابت را در گوش زمین زمزمه می کند.
باران یک مهمان اسـت، مهمانی کـه دست خالی نمی آید و دوست داشتن رابه خانه مـا هدیه می‌آورد. و لطافت باران همان‌ گونه در ادبیات رسوخ میکند. خواجه عبدالله انصاری در مناجات‌نامه خود می گوید:«الهی… بر جان‌هاي مـا جز بارانِ رحمت خود مبار». این تشبیه رحمت خداوند بـه باران بسیار زیباست. همه ی می دانیم کـه رحمت خداوند چقدر بی‌کران اسـت.
وقتی خواجه بـه باران تشبیه‌اش می کند، یکی از نشانه‌هاي بی‌همتا بودن لطافت و مهربانی باران اسـت. و نه فقط در ادبیات کـه وقتی باران می‌بارد کشاورزان کـه رزق‌شان را از زمین می گیرند و برای جوانه زدن دانه‌ها بـه آب نیاز دارند، رو بـه سوی آسمان کرده و خدا رابه خاطر باریدن باران شکر می کنند. باران از جمله نعمت‌هاي خداست کـه در زندگی مـا نقش بسیاری دارد و مـا بخاطر آن باید از خدای مهربان سپاسگزاری کنیم.

 

[Mahi.otred]

انشا درباره صدای باران​

صدایی توی دنیا هست کـه لذت شنیدن آن خستگی و کسالت را رفع می کند و آن صدای منظم ریز ریز باریدن باران اسـت. دلگیرترین روز هفته بود. کلاس در سکوت فرورفته بود. از پنجره کـه بـه بیرون نگاه میکردی، رنگ خاکستری آسمان توی چشم میخورد. معلم داشت از یکی از دانش‌آموزان درس می‌پرسید. بقیه خسته و بی‌رمق نگاهش میکردند.
آن دانش‌آموز بـه آهستگی و گاهی با اشتباه جواب می‌داد و بیشتر مواقع سکوت می کرد. در همین وقت ناگهان صدایی برخاست. صدایی کـه مثل نوازش گوش‌ها و یا دست کشیدن بر سر احساس بود. خستگی از تن همه ی در رفت. بر لب‌هایي کـه تا چند دقیقه پیش بطرف پایین کشیده بودند، لبخند نشست. صدای برخورد باران با پنجره کلاس بـه گوش می رسید و هر دانش‌آموزی چیزی می گفت.
صدای باران یک نفر را یاد بچگی‌هایش می‌انداخت کـه با بچه‌ها توی کوچه زیر باران بازی می کردند. یکی از بچه‌ها گفت:«مـن صدای باران راکه می شنوم، یاد صدای پای پدرم می‌افتم کـه بـه خانه نشاط می‌آورد. صدای پای باران واقعا زیبا و نشاط آور اسـت». یکیدیگر گفت:«مـن با صدای باران یاد موسیقی می‌افتم. مـن بـه موسیقی علاقه زیادی دارم و بـه نظرم سمفونی باران زیباترین موسیقی دنیا اسـت».
دیگری بی‌مقدمه و با لحن شاعرانه گفت:«بیا تا شعر باران را بخوانیم…» بچه‌ها با صدای بلند خندیدند و بـه او گفتند کـه باران، شاعرش کرده اسـت. پس از دقایقی زنگ خورد و دانش‌آموزان با خوشحالی از کلاس بیرون رفتند تا همراه باران سرود زندگی بخوانند. صدای باران همیشه زیبایی‌هاي زندگی رابه خاطر می‌آورد. صدای باران زیباست و شعر باران زیباترین شعر هستی اسـت. مـن کـه عاشق صدای باران هستم.

 

[Mahi.otred]

انشا با موضوع من باران را دوست دارم​

مـن باران را دوست دارم چون همه ی چیز را زیبا تر میکند. مـن خیلی باران را دوست دارم. با این وقتی باران می آید آدم ها خیس میشوند و حتی پرنده ها و گربه ها هم خیس میشوند و بعضی وقت ها آدم سردش میشود اما مـن بازهم باران را دوست دارم. وقتی باران می آید انگار همه ی چیز قشنگ تر میشود. مثل وقتی اسـت کـه مـا دست و صورتمان را می‌شوریم و تمیز و زیبا میشویم.
باران همدست و صورت همه ی چیز را میشود و همه ی چیز زیبا و تمیز و شاد میشود. گل ها و درخت ها وقتی تشنه هستند دعا میکنند کـه خدا بـه انها باران بدهد. زمین هم وقتی گرمش اسـت دعا میکند باران بیاید و خنک شود، مـن هم دعا میکنم همیشه باران بیاید تا هیچکس در زمین تشنه نباشد.
دوست دارم مثل شعر ” باز باران با ترانه ” وقتی باران میاید درکنار دریا و جنگل بدوم. وقتی باران می آید بوی خاک بلند میشود کـه مـن خیلی دوست دارم و وقتی باران بـه شیشه میخورد خیلی زیبا اسـت. باران زیبا و عزیز مـن تـو را خیلی دوست دارم، مـا خدا رابه خاطر باران شکر میکنیم.

 

[Mahi.otred]

انشا با موضوع توصیف یک روز بارانی​

رد پای مهربان باران را میتوان در شهر دید… دیگر آسمان دارد تیره و خاکستری می شود و باران نم نم و کم کم شروع بـه بارش می کند. باران همان‌ گونه می بارد و ناگهان صداهای مهیبی بـه گوش می‌رسند، صدای رعد و برق ها اسـت و باران همان‌ گونه تندتروتندتر می شود. مردم در خیابان بـه دنبال پناهگاهی میگردند.
چتر هاي مردم و تراس هاي خیابان مانند یک پناهگاهی هستند کـه آغوش خودرا برمردم بازکرده اند تا مردم زیر اي رحمت الهی خیس نشوند.با گذر زمان خیابانها خلوت شده و تعداد کمی از مردم در خیابان هستند، باران سرد شده و بـه صورت تگرگ با شکل و شمایلی خاص مدتی کوتاه مانند سنگ هاي یخی و بسیار زیبا بـه زمین فرو می ریزند.
باران باغبانی می شود کـه بـه گل ها و گیاهان ودرختان و سبزه ها آب می دهد و سقایی می شود کـه بـه تشنگان آب می‌رساند. باران آهسته و آهسته تر می شود و کم کم رنگین کمان نمایان می شود، رفته رفته پرنگ تر و پررنگ تر می شود و خیابانها بازهم روبه شلوغی می گذارند. تا چندین ساعت دیگر رد پای باران با گرما و نور آفتاب پاک می شود.

 

[Mahi.otred]

انشا در مورد یک روز بارانی​

انشا خود راکه توصیف مـن از یک روز بارانی اسـت با نام آفريننده زیبایی ها آغاز میکنم. آسمان بـه یکباره روشن و خاموش شد. صدای عجیبی بـه گوش رسید. گویا رعد و برق اسـت. آسمان سیاه و قرمز شد… و باران شروع بـه بارش کرد. آرام آرام بارید، آسمان بیخودی شلوغش کرده بود،مـن خودم شاهد بودم ! بوی خاک هوا را برداشته بود، تند تند نفس هاي عمیق می کشیدم تا بیشتر بوی خاک را استشمام کنم.
اما هر چـه میگذشت شدت بارش باران بیشتر می‌شد روی لباس هایم علامت قطره هاي باران افتاده بودو خیس شده بود. برگ هاي درختان هم حسابی شسته و شفاف شده بودند،گویی حمام کرده اند! مادران چادرشان رابه روی سر کودکشان می کشیدند تا مبادا خیس شوند و سرما بخورند،اما مـن بی خبال دنیا… دستانم را باز می‌کردم صورتم را بالا می‌گرفتم تا هر چـه باران هست نصیبم شود.
چندی نگذشت کـه خیابانها پر از آب شد،اتومبیل ها با برف پاک کن هاي روشن شان کـه از خیابان می گذشتند آب کف خیابان رابه اطراف می پاشیدند.گنجشک ها و یاکریم ها سراسیمه بـه دنبال پناه گاه میگشتند،گویا لانه شان را گم کرده بودند. بالاخره بـه کوچه مان رسیدم. خدای مـن ! چقدر آب در چاله چوله ها جمع شده اسـت ! قبل از بارندگی بنظر می رسید کـه کوچه ي بی عیب نقصی داریم!!!
اما حالا می‌بینم کـه کوچه پر از چاله هاي کوچک و بزرگ اسـت. بارش باران تقریباً قطع شده بود،فقط قطره هایي کوچک و با فاصله از آسمان می چکید و روی آب هاي جمع شده در چاله می افتاد و حلقه هاي زیبایی را بوجود می آورد… زنگ خانه را زدم.مادر درب را باز کرد و بـه مـن خيرمقدم گفت. لباس هایم را عوض کردم و کنار بخاری نشستم و مهمان یه فنجان چای گرم مادرم شدم…