فایل شده {تحسر} اثر •نازنین هاشمی نسب کاربر انجمن رمان بوک•

[Ciel]

سرو تنومند تنم، با آفتاب آسمانِ لاژوردی‌ات قد می‌کشد. وقتی ظلمات شب سر می‌رسد، تو پیراهنی از ستاره برایم می‌آوری. در آسمان ابری خزان نیز، تو قطره‌ای باران برای ریشه‌ی خشکیده‌ام می‌شوی. من به‌تمام رنگ‌های این آسمان، محتاجم. ​

 

[Ciel]

خسته‌تر از آنم که به‌دنبال مرهمی برای زخم‌های قلبم بگردم.
درمانده‌تر از آنم که خرده‌های شکسته‌ی قلبم را کنار هم بچینم.
من بی‌تاب‌تر از آنم که مسکوت و آرام، به‌انتظار تو بنشینم. ​

 

[Ciel]

سوزِ دل به استخوان رسید تا دیگر من، ندیدمت. ریشه‌ی جانم از بیشه‌ی سرسبز زندگانی جدا شد و من هنوز، حس بودنت را نچشیدم.
داغ نبودت به عمق وجود رسید تا من اندکی، از رفتنت سرودم. ​