مجموعه اشعار حمید مصدق

[(:Shaparak]

دیده در آینه صبح تو را میبیند
از گریبان تو صبح صادق
می گشاید پر و بال
تو گل سرخ منی

 

[(:Shaparak]

تو گل یاس منی
تو چنان شبنم پاک سحری
نه
از آن پاک تری
تو بهاری
نه بهاران از توست

 

[(:Shaparak]

از تو میگیرد وام
هر بهار این همه زیبایی را
هوس باغ و بهارانم نیست
ای بهین باغ بهارانم تو

 

[(:Shaparak]

گاه می اندیشم،
خبر مرگ مرا با تو چه كس می گوید ؟
آن زمان كه خبر مرگ مرا
از كسی می شنوی، روی تو را
كاشكی می دیدم .

 

[(:Shaparak]

شانه بالا زدنت را،
– بی قید –
و تكان دادن دستت كه،
– مهم نیست زیاد –

 

[(:Shaparak]

و تكان دادن سر را كه،
– عجیب ! عاقبت مرد ؟
– افسوس !
– كاشكی می دیدم !

 

[(:Shaparak]

من به خود می گویم :
« چه كسی باور كرد
« جنگل جان مرا
« آتش عشق تو خاكستر كرد ؟

 

[(:Shaparak]

شب سردیست

و من با دل سرد

به خودم می‌گویم:

خبری نیست، بخواب!

باز هم خواب محبت دیدی!

 

[(:Shaparak]

حرف را باید زد !
درد را باید گفت !
سخن از مهر من و جور تو نیست .
سخن از
متلاشی شدن دوستی است ،
و عبث بودن پندار سرور آور مهر

 

[(:Shaparak]

مرا به من بگذار
به خویشتن بگذار
من و تلاطم دریا
تو و صلابت سنگ
من و شکوه ِ تو