آموزشی داستان نویسی

[TANTO]

......

 

[TANTO]

.....

 

[TANTO]

..
..

 

[TANTO]

.....

 

[TANTO]

.....

 

[TANTO]

.....

 

[TANTO]

....

 

[Melina Whirlwind]

کاشتن اطلاعات در گفتگو
وقتی منظور نویسنده از گفتگو نه صحبت، بلکه کاشتن نهال اطلاعات باشد، گفتن دیگر باورکردنی نخواهد بود. چرا که خواننده به‌جای اینکه صحبت اشخاص را بشنود، اطلاعات را می‌بیند.
مثال: زن و شوهر در اتاق نشیمن هستند. شوهر مضطرب است. می‌خواهد اعتراف وحشتناکی بکند. دست‌هایش را به‌هم می‌فشرد و می‌گوید:
«سوزان می‌خواهم اعتراف وحشتناکی بکنم. ما هفده سال و سه ماه است با هم ازدواج کرده‌ایم و سه تا بچه داریم: نی‌تان، ویل و مارتا؛ و همه بدهی خانه‌مان را کع دو حمام و دوگاراژ دارد و سه خوابه و مثل خانه‌های ویلایی است، پرداخته‌ایم و فقط ۸۹۵۶ دلار دیگر مانده. می‌خواهم بگویم که سال‌هاست به تو نگفته‌ام که میخواره هستم.»
مشخص است که نویسنده اطلاعات را در گفتگوی بالا کاشته است. زن بیشتر آن‌ها را می‌داند و طبعاً خواننده هم باید بداند. این اطلاعات پس‌زمینه‌ی داستان را باید با شیوه‌ها یا شگردهای دیگری که چندان مشخص نیست به خواننده داد. معمولاً پس از این، قبل از اینکه سوزان صحبت کند، یکی، دو خط توصیف می‌آید:
مثال: سوزان دستی به پیشانی‌اش و از سر بیچارگی آه می‌کشد:
«بنجامین، می‌دانی که وقتی ما در آن مجلس رقص دبیرستان همدیگر را دیدیم و من دسته گل اهدایی تو را که دو تا گل رز سرخ و یک میخک سفید داشت، به لباسم زده بودم، می‌خواستم پرستار شوم اما به خاطر ازدواج با تو از آرزوهایم گذشتم. من لوتری¹ فاندامنتالیست² بودم و باید از تو اطاعت می‌کردم. الان سال‌هاست که می‌دانم میخواره هستی.»
محتوای گفتگوها باید مستقیماً مربوط به موضوع صحبت باشد. البته می‌شود در آن به گذشته هم اشاره کرد، اما به طور مختصر. در گفتگوی بالا مطالب مربوط به گذشته‌ یواشکی در گفتگو گنجانده شده است، چون آنقدر مهم نیست که کل صحنه یا تجدید خاطره‌ی طولانی را توجیه کند. اگر مطالب مربوط به گذشته را در گفتگوی حال، بیش از حد برجسته کنیم، گفتگوی حال بی‌اعتبار می‌شود. و اگر گفتگوی شخصیت‌ها بی‌اعتبار شود، دیگر خود شخصیت‌ها باورکردنی نیستند.


۱- پروتستان و پیرو عقاید مارتین لوتر.
۲- اعتقاد بر اینکه ظاهر متن انجیل صحیح است و باید منبای عمل و اندیشه‌ی مذهبی باشد.

 

[کاربر حذف شده]

در نوشته‌های پیشین از سری مقالات “چگونه یک نویسنده شویم؟”، به معرفی راهکارهای مفید ایده سازی و پرورش خیال اشاره شد. طبق قرار، با یکدیگر به شناخت و بررسی اجزای اصلی یک داستان کوتاه خواهیم پرداخت.

 

[کاربر حذف شده]

داستان چیست؟

کارل ایگلسیاس فیلمنامه نویس مطرح تعریفی واضح و مناسب از داستان ارائه کرده است. او می‌گوید: «هر داستان، شامل کسی است که با تلاش به دنبال به دست آوردن چیزی است، ولی در این راه به مشکل بر می‌خورد.»

در تعریف بالا، به 3 عنصر کلیدی همه داستان‌ ها اشاره شده است: کاراکتر، هدف کاراکتر و دست درازی. در ادامه با این تعاریف آشنا خواهیم شد:

1. کاراکتر: کسی است که داستان درباره‌ اوست و یا داستان از دید او نقل می‌شود.
2. هدف کاراکتر: خواسته‌ای عینی که کارکتر سعی در رسیدن به آن دارد: پرنسس، گنج، گمشده، شهرت و غیره.
3. کشمکش: کشمکش چیزی است مانند مانع که بین کاراکتر و هدفش قرار می‌گیرد. به طور کلی 3 نوع دست درازی وجود دارد:

* کشمکش کاراکتر اصلی با کاراکترهای دیگر

* کشمکش کاراکتر با محیط

* کشمکش کاراکتر با خودش

این دسته بندی اولیه، جامع است. یعنی هم در نگارش داستان کوتاه و بلند برای چاپ در مجله و کتاب و هم برای ساخت انیمیشن و فیلم مناسب می باشد.

با این حال، دسته بندی کلی‌تری هم وجود دارد. شما برای بالا بردن ساختمان یک داستان کوتاه جذاب، به مصالح زیر نیاز دارید: