ادبیات نوشتاری داستان کودکانه ماهیگیر و همسرش

[عاطفه حاتمی]

مرد گفت:
بله! اگه این کلبه برای همیشه خمینجوری بمونه من خیلی راضیم!
همسرش گفت:
این رو باید صبر کنیم و ببینیم!
و بعد غذا خوردن و خوابیدن!

 

[عاطفه حاتمی]

یکی رو هفته همه چیز خوب پیش رفت، تا وقتی که زن گفت:
اینجا را نگاه کن! کلبه واقعاً خیلی کوچیکه، و حیاط و باغش هم اصلا دلباز نیست! فکر می‌کنم ماهی سخنگو بهتره خونه بزرگ‌تری برای ما بیاره؛ من خیلی دوست دارم توی یه قلعه سنگی بزرگ زندگی کنم. پس برو به ماهی بگو تا یه قلعه برای ما بیاره!

 

[عاطفه حاتمی]

همسر عزیزم، کلبه به اندازه کافی خوبه، ما قلعه میخواییم چیکار؟
ما قلعه میخواییم! برو و به ماهی بگو که یدونه برامون بیاره!
همسر عزیزم! ماهی تا الان به ما یه کلبه داده! من دوست ندارم دوباره مزاحمش بشم! شاید اون عصبانی بشه!
به حرف من گوش بده و برو و ازش یه قلعه سنگی بخواه!

 

[عاطفه حاتمی]

مرد ماهیگیر با این که میدونست این کار درست نیست، آماده شد و به سمت دریا رفت!!
این بار دریا کمی طوفانی‌تر بود! ماهیگیر کنار ساحل ایستاد و گفت:
ای خدا ای خدا! ماهی سخنگو برو بفرس برای من! چون همسر من یه چیزی میخواد که ندارم من!
ماهی گفت:
این دفعه اون چی میخواد؟

 

[عاطفه حاتمی]

مرد با ترس و لرز گف:
اوه، اون می خواد که توی یک قلعه سنگی بزرگ زندگی کنه.
ماهی گفت:
برو خونه و ببین که اون داره توی قلعه زندگی میکنه!
مرد به سمت خونه راه افتاد، اما وقتی به اونجا رسید، به جای کلبه قبلی، قلعه سنگی بزرگی قرار داشت و همسرش روی پله ها ایستاده بود و می خواست بره داخل.

 

[عاطفه حاتمی]

همسر دست ماهیگیر رو گرفت و گفت:
بیا با هم بریم داخل!
اونا با هم وارد شدن. توی قلعه تالار بزرگی با سنگفرش مرمر وجود داشت و خدمتکاران بسیار زیادی توی قلعه در حال کار کردن بودن و درها با طلا و اتاق ها با پارچه‌های طلایی تزئین شده بود. صندلی و میز و لوسترهای کریستالی که از سقف آویزان شده بودند. و تمام اتاق ها فرش داشتند. و سفره ها با خوراکی‌ها و بهترین نوشسیدنی‌ها پر شده بودن. در پشت قلعه یک اصطبل بزرگ برای اسب‌ها و کالسکه‌های مرغوب بود. علاوه بر این، باغ بزرگ و باشکوهی هم پش قلعه بود، که پر از گلهای زیبا و درختان بزرگ میوه، و چمنزاری بزرگ پر از آهو، گاو و گوسفند، بود.

 

[عاطفه حاتمی]

همسرش گفت:عزیزم نگاه کن! این زیبا نیست؟
مرد گفت:
بله! اگر این همیشگی باشه ما میتونیم توی این قلعه با شادی و خوشحالی زندگی کنیم!
این بعدا معلوم میشه!
و بعد غذا خوردن و خوابیدن!

 

[عاطفه حاتمی]

صبح روز بعد، همسر اول بیدار شده بود، درست در وقت استراحت، و به بیرون نگاه کرد و از روی تختش سرزمین زیبایی رو دید که تا دوردست‌ها معلوم بود. مرد توجهی به اون نکرد. زن به ماهیگیر سیخونک زد و گفت:
شوهر، بلند شو و فقط از پنجره به بیرون نگاه کن. ببین، به نظرت ما میتونیم پادشاه این کشور باشیم. فقط برو پیش ماهیت و به اون بگو که ما دوست داریم پادشاه بشیم.

 

[عاطفه حاتمی]

مرد گفت:
آخه همسر عزیزم، ما چرا باید پادشاه بشیم؟ من دوست ندارم پادشاه بشم!
زن گفت:
خوب، اگر تو نمیخوای پادشاه بشی، من پادشاه میشم.
مرد گفت:
آخه برای چی میخوای پادشاه بشی؟ من نمیتونم برم و از ماهی همچین چیزی بخوام!
چرا نمیتونی؟! تو باید همین الان بری! من میخوام که پادشاه بشم!

 

[عاطفه حاتمی]

مرد با این که فکر میکرد این کار درستی نیست، رفت و تا از ماهی درخواست کنه!
وقتی به دریا رسید، دریا خیلی طوفانی بود و بوی بدی هم میداد! اون ایستاد و گفت:
ای خدا ای خدا! ماهی سخنگو برو بفرس برای من! چون همسر من یه چیزی میخواد که ندارم من!