فایل شده دلنوشته غرش‌های خفه‌ی من اثر سارا مرتضوی کاربر انجمن رمان بوک

[سارا مرتضوی]

***
در این روزگار لعنتی مهری به دهانم زده شده که اگر نبود چه خوب بود.
زندگیم گلستان میشد.
در این روزگار بی‌مهر لعنتی ناگزیرم به خاموشی.
اما آن‌ها...
و چه بد دنیایی خواهند داشت.

 

[سارا مرتضوی]

***
مرگ یکی از آن‌ها برابر شده با هر بار دل شکستن من.
هیچ‌ک.س نمی‌فهمد. تمام شد آن منی که قبلاً بود.
رو به زوال است.
رو به نابودی است.
اشک‌های من داغی هستند بر بدن این بی‌گناهان و اما افسوس.

 

[سارا مرتضوی]

***
دروغ‌هایت چه کودکانه است و چه احمقی هستی که فکر می‌کنی من را می‌توانی خام کنی!
سکوت من نشانه‌ی این نیست که باور کرده‌ام. تو خود خوب می‌دانی که این کار راحتی نیست اما...!
سکوت می‌کنم،
من رها کرده‌ام. تو با کارهای احمقانه‌ات قبر خود را می‌کنی.

 

[سارا مرتضوی]

***
صبح شده دل انگیز که شربت بهاری
بیا تا دلم سیراب کنم از عطر موهایت
و تو را ببوسم و ببویم چون گلی در باغ عشق.
تو را دوست دارم چون زیبایی و دل‌فریب.

 

[سارا مرتضوی]

***
دوباره صدای جیغ‌های مسخره‌ات در گوشم زنگ زدند.
تو را نمی‌دانم اما من خجالت‌زده شدم.
یک نفر تا چه زمان می‌تواند احمقانه رفتار کند و سرخوش باشد؟!
کی می‌خواهد بفهمد که دنیا جایی برای بازی کودکان چهل ساله نیست.

 

[سارا مرتضوی]

***
سکوتم همیشگی خواهد بود اما روزی می‌رسد.
من تا آن روز سکوت خواهم کرد و خداوند با صابرین است.

 

[سارا مرتضوی]

***
این کتاب بسته شد و دهان من باز نشد. مهر و موم است انگار!
زخم‌هایم بیشتر شد و دم از من نیامد.
گذر می‌کنم اما گذشت نه.
روزی، زمانی، در لحظه باز می‌شود و می‌گویم هر آنچه که نگفته‌ام.
تا آن روز سکوتم.

پایان

 

[SETAREH_M]

 

[AYSEL]