مجموعه اشعار عطار نیشابوری

[mobina01]

چشم از پی آن دارم تا روی تو می‌بینم
دل را همه میل جان با سوی تو می‌بینم

تا جان بودم در تن رو از تو نگردانم
زیرا که حیات جان باروی تو می‌بینم

 

[mobina01]

در سرم از عشقت این سودا خوش است
در دلم از شوقت این غوغا خوش است

چون تو خونین می‌کنی دل در برم
گرچه دل می‌سوزدم اما خوش است

 

[mobina01]

خواستم تا پیش جانان پیشکش جان آورم

پیش دستی کرد عشق و جانم اَندر بَر بسوخت...

 

[mobina01]

ای بی نشان محض نشان از که جویمت
گم گشت در تو هر دو جهان از که جویمت

تو گم نه‌ای و گمشدهٔ تو منم ولیک
تا یافت یافت می‌نتوان از که جویمت

دل در فنای وحدت و جان در بقای صرف
من گمشده درین دو میان از که جویمت

پیدا بسی بجستمت اما نیافتم
اکنون مرا بگو که نهان از که جویمت

چون در رهت یقین و گمانی همی رود
ای برتر از یقین و گمان از که جویمت

در بحر بی نهایت عشقت چو قطره‌ای
گم شد نشان مه به نشان از که جویمت

تا بود که بویی از تو بیابد دلم چو جان
بیرون شد از زمان و مکان از که جویمت

در جست و جوی تو دلم از پرده اوفتاد
ای در درون پردهٔ جان از که جویمت

عطار اگرچه یافت به عین یقین تورا
ای بس عیان به عین عیان از که جویمت

 

[mobina01]

عشقت به هزار پادشاهی ارزد
وصلِ تو ز ماه تا به ماهی ارزد

آن را که رخی بود بدین زیبائی
انصاف بده که هرچه خواهی ارزد

 

[mobina01]

به اندڪ شورشی....
ڪز؏شـق دیدی، عافیت مگزین.....

به مُلڪ ؏ـاشقی....
زین فتنه ها، بسیار برخیزد.......

 

[mobina01]

صبح از پس کوه روی بنمود ای دوست
خوش باش و بدان که بودنی بود ای دوست

هر سیم که داری به زیان آر که عمر
چون درگذرد نداردت سود ای دوست

 

[mobina01]

در جام جهان نمای ما ریز
آن باده که کیمیای جان است

ای مطرب ساده ساز بنواز
کامشب شب بزم عاشقان است

 

[mobina01]

عقل تا بوی می عشق تو یافت
دایما دیوانه‌ای لایعقل است

منزل اندر هر دو عالم کی کند
هر که را در کوی عشقت منزل است

 

[mobina01]

سودای زُلف و خالت در هر خیال ناید
اندیشه ی وصالت جز در گُمان نگنجد

در دل چو عشقت آمد سودای جان نماند
در جان چو مِهرت افتد عشق روان نَگنجد...