متفرقه [ عقاید یک دلقک ]

[- گیتی -]

_مامان دروغگو بود.
می‌تونم چنین چیزی رو تصور کنم که، یه روز دخترم تمام نامه‌هایی که برات نوشتم و هیچ‌وقت برات نفرستادم رو پیدا می‌کنه و می‌خونه. و بعد با تنفر بهم نگاه می‌کنه. چون در آینده بهش می‌گم که عشق بیهوده‌ست. و من هیچ‌وقت عاشق نشدم!
امان از دستت ای مقامِ معظمِ برتری ..​

 

[- گیتی -]

‌ به‌هرحال من این‌طورم:
آن‌چه را به من می‌دهند، می‌گیرم،
آن‌چه را از من می‌گیرند، دیگر نمی‌خواهم.
حقیقتاً ترک کردنم آسان است.
از خودم می‌پرسم که آیا به جای یک پسر، دلباخته‌ی چنین دختری می‌شدم،
دختری با قلبی به این اندازه، چطور بگویم، بی‌احساس. واقعاً بی‌احساس؟
نه، بی‌احساس کلمه‌ی درستی نیست.
بی‌خیال، کلمه‌ی تقریباً مناسب‌تری است.
من قلبی بی‌خیال دارم.
نه، دقیقاً این نیست، اما تقریباً نزدیک شدیم.​

 

[- گیتی -]

باز رسیدم به اونجایی که بنان می‌خونه:
آمد اما در نگاهش آن نوازش‌ها نبود...​

 

[- گیتی -]

یه داستانِ خوبی برا ترجیح بین قیافه و اخلاق تو مجازی هست که شما اگر عکس طرفُ ندیده باشی و باهاش صحبت کنی و از رفتارش خوشت بیاد حتی اگر ببینیش و قیافه‌ش رو دوست نداشته باشی یکم تصورت عوض میشه
ولی حست نسبت به اون آدم عوض نمیشه و تو رابطه‌تون تغییری به‌وجود نمیاد... .
ولی اگر در مرحله‌ی اول ببینیش و برا اینکه از قیافه‌ش خوشت اومده بخوای بهش نزدیک بشی
اگر رفتارشو نپسندی ...
سریعا ازش فاصله میگیری یا دیگه بیخیالش میشی
دقیقا مقدارِ تفاوتِ ارزش صیرت و صورت تو دنیای واقعی همینِ✌️🤞​

 

[- گیتی -]

مدت‌ زيادی ‌خودكار به‌ دست ‌بود،
فکر میکرد...
درباره‌‌ی اينکه ‌چطور نامه ‌را‌ تمام‌ كند
دست ‌آخر يادداشت‌ را ‌پاره‌ كرد‌
و توی سطل‌ِ آشغال‌ ريخت
به‌ خودش‌ گفت:
بهتر است ‌بی‌خبر بروم
چنان‌ ناپديد‌ شوم ‌
كه‌ انگار ‌هرگز‌ نبوده‌ام!:)​

 

[- گیتی -]

هيچ جوره نميتونم
جلوي رفتنت رو بگيرم
حتی اگه كوه بشم
تو تونل ميزنی و از من رد ميشی :)
اما بدون
بعد از رفتنت اين كوه ريزش ميكنه ؛
ديگه نميتونی برگردی...
​

 

[- گیتی -]

همه‌ی این حرف ها احساس واقعیم بود. هنوز هم هست، اما پیش از اینکه گرفتار تو بشوم باید بروم. باید شوق را توی دلم بُکشم. باید عشق را توی دلم سر بِبُرم...:)​

 

[- گیتی -]

به راستی من اینجا چه می‌کنم؟
این چنین تنها، آشفته، پریشان، بی‌تکیه‌گاه و بریده از همه چیز و همه‌ک.س، جدا مانده از زندگی...​

 

[- گیتی -]

آدم‌ها می‌آمدند و اتفاقات رخ می‌دادند اما فکر انتها و پایان، تمام اشتیاق من را بلعیده بود. من نه اشتیاقی داشتم که بروز دهم، نه توانی داشتم که خود را مشتاق نشان دهم و نه زبانم گرسنه‌ی کلمات محبت آمیز و احساسات بود که بتواند بدون میل قلبم حرفی بر دهانم جاری کند.
حالا نه از جانب خود که از سوی دیگران هم به سوی تنهایی سوق داده شدم.
حق داشتند!
آنکه نه توان بیان احساسات دارد و نه برق شوقی در چشمش می‌درخشد، به بودنش چه نیاز است؟
آمدن‌ها کم می‌شد و من هر آنچه داشتم و برایم مانده بود را از دست می‌دادم.
آیا من مقصر بودم یا آن که برای هر چیزی پایانی قرار داده بود؟
آیا اصل موضوع پایان یافتن مرا از جریان آمدن‌ها بیرون رانده بود یا پایان های تلخ مرا مجبور به ترک این جریان کرده بودند؟
نمی‌دانم و اهمیتی هم به پاسخ این سوالات نمی‌دهم.
تنها پاسخ این سوال ترسناک برای من اهمیت دارد:
آیا قرار است برای همیشه همه چیز اینگونه بماند؟....
​

 

[- گیتی -]

دم غروبی حس کردم دلم برای هیچکس و هیچ‌چیز به جز تو تنگ نیست
دلم می‌خواست باهات حرف ‌بزنم ؛
دلم می‌خواست بهت بگم انقدر که به تو فکر می‌کنم ، به یاد خودم نیستم
بهت بگم برای چند لحظه هم که شده همه رو به جز من از دنیات بذار کنار
بهت بگم یه‌جوری بغلم کن که انگار بار بعدی برات وجود نداره
یه جوری اسمم رو صدا کن که انگار برای آخرین بار می‌تونی صدام رو بشنوی
می‌خواستم بگم هنوزم صدای نفس‌هات من رو به زندگی برمی‌گردونه
می‌خواستم بهت بگم ، ولی نگفتم
من این روزا انقدر بی‌قرار هستم که چشمام ، درونم رو زار می‌زنه ؛ امّا وقتی تو ازم خبرنداری ، یعنی مدت‌هاست که من رو ندیدی ؛ ندیدی چون نخواستی ؛ وقتی نخواستی ، یعنی حتّی اگه بهت می‌گفتم هم فرقی نمی‌کرد!..:)​