مجموعه اشعار فیض کاشانی

[mobina01]

پای تا سر همه ام در غمت اندیشه شدست
زدن تیشه بر این کوه مرا پیشه شدست

خواهش من دگر و آنچه تو خواهی دگرست
نخل امید مرا غیرت تو تیشه شدست

 

[mobina01]

ذبح منا کنیم ما تا ببریم از او لقا

نیست برای عاشقان، بهتر از این تجارتی

 

[mobina01]

هر ڪه بیمار تو باشد
درد بیمارشٖ نباشد....


نشنود قول طبیباݩ
با دوا ڪارش نباشد...❈➻

 

[mobina01]

گفتم ز سوز هجران ، آمد مرا به لب جان
گفتا که سازی آخر سر برکند ز سوزت

گفتم تموز هجران ، در من فکند آتش
گفتا بهار وصلی آید پس از تموزت

 

[mobina01]

دل عالمی ز جا شد چه نقاب بر گشودی

دو جهان به هم بر آمد چه به زلف تاب دادی

در خرمی گشودی چه جمال خود نمودی

ره درد و غم ببستی چه شراب ناب دادی

 

[mobina01]

بده پیمانه‌ی سرشار امشب
مرا بستان زِ من ای یار امشب

ندارم طاقت بار جدایی
مرا از دوش من بردار امشب

نقاب من ز روی خویش برگیر
برافکن پرده از اسرار امشب

ز خورشید جمالت پرده بردار
شبم را روز کن ای یار امشب

به بویت دم بدم از جا رود دل
قرار دل تو باش ای یار امشب

بسی محنت که از هجران کشیدم
دلم را باز ده دلدار امشب

ببالینم دمی از لطف بنشین
مرا مگذار بی تیمار امشب

بدست خویشتن تیمارمن کن
مرا مگذار با اغیار امشب

نخواهم داشت از دامان جان دست
سر فیضست و پای یار امشب

 

[mobina01]

من و عشق و مستی عشق به جز این هنر ندارم
بجز این هنر چه باشد که ز خود خبر ندارم

ز تو چون جدا شوم من تو بگو کجا شوم من
بخدا که هیچ راهی بکسی دگر ندارم

 

[mobina01]

هم توئی راحت جانم ای عشق
هم توئی درد و غمانم ای عشق

 

[mobina01]

همه سرخوش از وصالت ،
من و حسرتِ خیالت

همه را شراب دادی
و مرا سراب دادی !

 

[mobina01]

خوشم با سوختن در آتش عشق
بهل تامن در این سودا بسوزم

در آنجا هر که باشد هر چه باشد
بسوزد ز آتشم هرجا بسوزم