فایل شده {لا تعود} اثر •aryana elhaei کاربر انجمن رمان بوک•

[ragazza della notte]

***
یادش بخیر.
زمانی را می‌گویم که در دوران دبیرستان استرس معدل را داشتیم.
استرس این را داشتیم که معدلمان از هفده کمتر نشود که وای به حالمان... وای به حالمان بود اگر پدر و مادرمان می‌دیدنش.
حالا که آن دوران گذشته به آن روزها نگاه می‌کنیم و حسرتشان را می‌خوریم؛ در حالی که قبل از این آرزویمان تمام شدنشان بود.
به راستی ما چجور موجوداتی هستیم؟

 

[ragazza della notte]

***
زمانی که برمی‌گردم و به گذشته‌ام نگاه می‌اندازم، متوجه می‌شوم که در خیلی جاها مقصر من نبودم.
پس برای چه تقصیر به گردن من می‌افتاد و من را مجبور به گردن نهادن به قصور می‌کردند؟
از شما دلگیرم که مرا با حس گنه‌کاری بزرگ کرده‌اید. از شما دلگیرم که این حس را در من پرورش دادید به گونه‌ای که در امروزم، منِ بی‌تقصیر خود را مقصر ماجرا می‌دانم و از این دانسته‌ی من چه استفاده‌ها که نشد.

 

[ragazza della notte]

***
امروز سالگرد نبودنش است.
مادرم را می‌گویم. بسیار زمان گذشته. آنقدر که شمردنش سخت است. مثلاً چقدر؟
108 ماه چطور است؟ باز هم نمی‌توانی بزرگی‌اش را متوجه شوی؟ پس بگذار خلاصه‌اش کنم... . نُه سال است که مادرم رهایم کرده. نُه سال است که حفره‌ای کوچک به اندازه‌ی دره ژمچوگ* در قلبم جای گرفته. حال متوجه شدی؟ نشدی هم ایرادی ندارد آخر تو، من نیستی.

---

* بزرگ‌دره ژمچوگ: بزرگ‌دره ژمچوگ بزرگ‌ترین درهٔ زیرآبی جهان است. در نمای هوایی دریای برینگ، بزرگ‌دره ژمچوگ در مرکز دریا دیده می‌شود. این بزرگ‌دره در میانهٔ دریای برینگ در اقیانوس آرام شمالی واقع شده‌است. دره ژمچوگ از بزرگ‌دره گرند کنیون آمریکا بزرگ‌تر است.

 

[ragazza della notte]

***
دیروز که از او خواسته‌ای داشتم با عصبانیت مرا رد کرد و منت بسیار بر سرم گذاشت... اما امروز که او از من خواسته‌ای دارد که از دستم بر نمی‌آید، مرا با منت‌هایش مجبور به انجام می‌کند.
می‌خواهم بدانم، زمانی که خواسته‌ام را رد می‌کنید برای چه من باید خواسته‌هایتان را قبول کنم؟
آیا این درست است، ای موجودی که بهشت زیر پاهایش قرار دارد؟
آیا این درست است، کوهی که در همه‌حال باید پشت فرزندانش باشد؟
آیا این درست است؟

 

[ragazza della notte]

***
امان از پدران... .
امان از پدران که فقط تعصب بی‌جایشان به ما رسید. آن‌قدر ما را در خفا و چادر و چاقچوق نگاه داشتند که از دنیا بی‌خبر ماندیم.
به خیال خودشان از ما محافظت می‌کنند، اما آن‌ها نمی‌دانند به جای محافظت از جسممان باید از روح و نفسمان محافظت کنند.

 

[ragazza della notte]

تصور می‌کنند با لاک و ماتیک و آرایش ما دختران خراب می‌شویم. تصور می‌کنند با داشتن گوشی خیابانی می‌شویم، آن‌ها نمی‌فهمند که کسی با لاک دنبال ما نمی‌افتد، نمی‌فهمند با آرایش در خانه دلِ خودمان را شاد می‌کنیم، مشکل دار نمی‌شویم، نمی‌فهمند با داشتن گوشی احساس کمبود از طرف دیگر هم‌سن و سالان پیدا نمی‌کنیم هرچند گوشی بدون سیم‌کارت و اینترنت باشد. متأسفانه نگاه خیلی از کودکان به دست با گوشیمان بسته که آیا با او دوست بشوم یا او را مسخره کنم.
پدر عزیزم از تو خواهشمندم از تعصب‌های بی‌جایت دست برداری.
با احترام فرزند تو.

 

[ragazza della notte]

***
می‌شود از دل بخوانم که لاتعودی؟
می‌شود در بین بحث‌هایمان از دل بخوانم که کافیست؟
چرا در همه‌حال من باید ساکت بمانم؟
چرا شما فقط باید از من راضی بمانید؟
مگر من انتخاب کردم که فرزند شما باشم؟

 

[ragazza della notte]

مگر من انتخاب کردم که به این دنیا پا بگذارم؟
مگر من بودم که باعث شدم انتخاب اشتباه بکنید؟
همه انتخاب خودتان بودند، من فقط بازیکنی بودم که کارت‌های زرد و قرمز شما را به جان می‌خریدم ولی مجال حذف شدن نداشتم. حتی اجازه نمی‌دادید که کمی در بین نیمه‌ها استراحت کنم. فقط مرا با یک‌سری درخواست‌های کوچک و بزرگ در وسط زمین رها می‌کردید و درخواست که نه، دستور می‌دادید که آنها را یکی‌یکی به دروازه برسانم و گل کنم.

 

[ragazza della notte]

آیا این انصاف است؟ حال که یکی از آن‌ها به تیرک برخورد کرده من هم باید جریمه شوم؟ به چه دلیل معقولی؟ به این دلیل که من آرزوهای شما را برآورده نکردم؟ پس آرزوهای خودم چه؟
پس این‌بار ساکت نمی‌نشینم و بانگ می‌دهم لا تعودی.

 

[ragazza della notte]

***
خط‌های نوشته‌هایم یکسان نیستند، ایراد است.
اشک‌هایم در زمان خودشان نیستند، ایراد است.
تکرار حرف‌ها زیاد است، ایراد است.
غذا خوردنم مرتب نیست، ایراد است.
پدربزرگم فوت کرده، ایراد منم.
خواهرم گریه کرده، ایراد من هستم.
بگو به من... من در چه چیزی ایراد نیستم و ندارم؟