مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[پایان]

اگر بر خرد چیره گردد هوا
نیابد ز چنگ هوا ک.س رها
خردمند کآرد هوا رابه زیر
بود داستانش چو شیر دلیر

 

[پایان]

از کوزه گری کوزه خریدم باری
آن کوزه سخن گفت ز هر اسراری
شاهی بودم که جام زرینم بود
اکنون شده‌ام کوزه هر خماری

 

[ill_mah]

اگر چشمي جوان داري بمان تا پير برگردد
نگاه از روي او امکان ندارد سير برگردد

نگاهش ميکنم شايد به سمتم سَر بگردانَد
سَر ِ او بر نمي گردد مگر تقدير برگردد

بُخار از چشم هايم مي رود ابري شَوَد غمگين
مگر آن آب ِاز جو رفته با تبخير برگردد

به کويش هر که عاقل رفت بايد منتظر باشد
که بعد از مُدّتي کوتاه با زنجير برگردد

در اين جنگل که سُلطانش يکي آهوست نشنيدم
که شيري تا شکارش رفته باشد شير برگردد '

 

[پایان]

امروز ترا دسترس فردا نیست
و اندیشه فردات به جز سودا نیست
ضایع مکن این دم ار دلت شیدا نیست
کاین باقی عمر را بها پیدا نیست

 

[ill_mah]

این بار پاشیدم به زخمِ خود نمک‌ها را!
آتش زدم وقتی نبودی قاصدک ها را!

گفتند می‌آیی به خوابم لااقل یک شب...
باور نکردم! از برم دیگر کلک‌ها را!

در هیچ دنیایی تو سهمِ من نخواهی شد...
ای‌کاشکی مادر نمی‌زاد این فلک‌ها را!

ترسیدم از هر سیبِ سرخ و هر شروعِ نو...
بعد از تو آسان راندم از خود آدمک‌ها را!

در خود شکستم، گرچه آبادم نمی‌خواهی...
ای کاش می‌ماندی که بشماری ترک‌ها را!

دیوانه‌تر کرده منِ دیوانه را دوری...
آتش زدم وقتی نبودی قاصدک ها را

 

[ill_mah]

ابری خبر کن قاصد باران، پرستو جان!
عطری بیفشان برحیاطِ خانه،شب بو جان!


من میهمان دارم مبادا خاک برخیزد
حالا که وقت آبروداری ست جارو جان!


اینقدر بی‌تابی نکن پیراهنِ نازم!
هی روی پیشانی نیا با شیطنت، مو جان!


وقتی تو می‌آیی در و دیوار می رقصند
انگار چیزی خورده باشد خانه بانو جان


عاشق شدن را داشتم از یاد می‌بردم
این شیر را بیدار کردی بچه آهو جان

در چشم‌هایت شیشه‌ی عمرِ مرا داری
وقتی که می‌بندیش دیگرمُرده ام...کو جان؟


کوجان که برخیزم؟تواین سهراب را کشتی
گیرم که روزی بازگردی نوش‌دارو جان!...

 

[Tara Motlagh]

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
در دام مانده باشد صیاد رفته باشد

از آه دردناکم سازم خبر دلت را
روزی که کوه صبرم بر باد رفته باشد

آواز تیشه امشب از بیستون نیامد
گویا به خواب شیرین فرهاد رفته باشد

شادم که از رقیبان دامن‌کشان گذشتی
گو مشت خاک ما هم بر باد رفته باشد

پر شور از «حزین» است امروز کوه و صحرا
مجنون گذشته باشد فرهاد رفته باشد

 

[پایان]

ای دوست قبولم کن و جانم بستان
مستم کن و از هر دو جهانم بستان
با هرچه دلم قرار گیرد بی تو
آتش به من اندر زن و آنم بستان

 

[ill_mah]

اصلاٌ چه فرقی می کند وقتی نباشی
رنگ غزل زرد است یا سرخ یواشی

دل تنگ و کوچولو شده.. هی کوچکش کن
آخر چگونه توی قلبم باز جاشی

یاد تو ناخن می کشد بر روی احساس
انگار داری لحظه ها را می خراشی

گلبرگ های زندگی پرپر شده.. های !
داری کنارش ساقه ها را می تراشی

کانون گرم عشقمان پاشید از هم
دلواپسم ، کاری بکن! سعیی.. تلاشی..

بینی و بین الله ! شبها خواب داری؟
اصلن ولش کن لعنتی .. خوشبخت باشی..

 

[ill_mah]

-آقا حساب ما چه شد؟ یک دل شکستیم
-خانم برو مهمان من، قابل ندارد...🙂