مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[ill_mah]

آیینه‌ایم، هرچه بگویی به ما تویی
نامهربان سنگدل بی‌وفا تویی

آنکس که نیست جز تو کسی در دلش، منم
آنکس که برده است ز خاطر مرا تویی

ای عشق! در صحیفهٔ تقدیر من چرا
هر قصه‌ای‌ست، راوی آن ماجرا تویی

سنگم زدند خلق و تو انداختی گلی
بیگانه‌ای میان هزار آشنا تویی

خون گریه کن به حال من ای شیشهٔ شراب!
تنها حریف درد من این روزها تویی

 

[Fatemeh.kaf]

اینکه خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است
گرچه جز تلخی ز ایام ندید
هرچه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آن‌همه گفتار امروز
سائل فاتحه و یاسین است
دوستان به که ز وی یاد کنند
دلِ بی دوست، دلی غمگین است

 

[نیما نصر]

این روزها
اینگونه ام:
فرهادواره ای

که تیشه خود را گم کرده است
آغاز انهدام چنین است


اینگونه بود آغاز انقراض سلسله مردان
یاران
وقتی صدای حادثه خوابید
بر سنگ گور من بنویسید:


- یک جنگجو که نجنگید
اما …، شکست خورد

 

[amir mohamad]

ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست
گر امید وصل باشد همچنان دشوار نیست

خلق را بیدار باید بود از آب چشم من
وین عجب کان وقت می‌گریم که ک.س بیدار نیست

 

[پایان]

ای که رویت چو گل و زلف تو چون شمشادست

جانم آن لحظه که غمگین تو باشم شادست

 

[amir mohamad]

ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها

زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا

 

[Tara Motlagh]

اشک مرا بدید و بخندید مدعی
عیبش مکن که از دل ما غافل است این

پندم دهد که سایه درین غم صبور باش
در بحر غرقه‌ام من و بر ساحل است این

 

[Serenya]

از وصل تو گر نيست نصيبم عجبي نيست هم ظلمت و هم نور به يكجا نتوان ديد

 

[amir mohamad]

ای که می پرسی ز من کان ماه را منزل کجاست
منزل او در دلست اما ندانم دل کجاست

جان پاکست آن پری رخسار از سر تا قدم
ور نه شکلی این چنین در نقش آب و گل کجاست

 

[پایان]

آمدی شعر شدی شور گرفت احساسم
من به هر واژه که وصفت بکند حساسم