مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[Tara Motlagh]

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست
ره روی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی

 

[پایان]

آن شب که چشم آشنایش حرف میزد
ساکت نشست و چشم هایش حرف میزد
یک جمله ای هم داشت اما در گلویش
یک ارتعاشی در صدایش حرف میزد

 

[Tara Motlagh]

ای حسنت از تکلف آرایه بی نیاز
اغراق، صنعتی است که زیبنده تو نیست

 

[پایان]

امشب تو را میخوانمت دلدار
امشب فقط امشب فقط امشب
میسوزم اما باز فردا هم
افسوس خاموشانه در این تب

 

[Tara Motlagh]

ای روزگار یک‌سره ارزانیِ تو باد..‌.
این تهمت حیات که بر ما گذاشتند!

 

[نیما نصر]

این چنین خوانده‌ام که در بغداد
بود مردی و دل ز دست بداد
در رهِ عشق مرد شد صادق
ناگهان گشت بر زنی عاشق
بود نهرالمعلی این را باب
زن ز کرج آب دجله گشت حجاب
هر شب این مرد ز آتشِ دل خویش
راه دجله سبک گرفتی پیش
عبره کردی شدی به خانهٔ زن
بی‌خبر گشته او ز جان و ز تن
بادهٔ عشق کرده ویرا مسـ*ـت
وز وقاحت سباحه کرده به دست
چون براین حال مدّتی بگذشت
آتشِ عشق اندکی کم گشت
خویشتن را در آن میانه بدید
گرد چون و چرا همی گردید
بود خالی برآن رخان چو ماه
مرد در خال زن چو کرد نگاه
گفت کاین خال چیست ای مه‌روی
با من احوال خال خویش بگوی
زن بدو گفت کامشب اندر آب
منشین جان خود هلا دریاب
خال بر رویمست مادرزاد
آتش عشق تو شرر بنهاد
تا بدیدی تو خال بر رخ من
پر شدی زین جمال فرّخِ من
مرد نشنید و شد به دجله درون
به تهوّر بریخت خود را خون
غرقه گشت و بداد جان در آب
گشت جان و تنش در آب خراب
مرد تا بود مانده اندر سُکر
بود راه سلامت اندر شُکر
چون ز مستی عشق شد بیدار
کرد جان عزیز در سرِ کار
مرد را تا بُوَد شرر در دل
نبود مطلع به حاصل گل
چون شرر کم شود خبر یابد
آنگه از عقل خود خطر یابد
وانکه او مدّعی است در ره عشق
شیر او هست کم ز روبه عشق
هست در بند لقلقه مانده
از درِ معنی و خبر رانده
حال او حال آن جوان باشد
که خجل گشته از زنان باشد
نشنیدی که آن عزیزه چه گفت
چون برو مرد حال خود ننهفت

 

[Tara Motlagh]

او یک نگاه داشت
به صد چشم می نهاد
او یک ترانه داشت
به صد گوش می سرود
من صد ترانه خواندم و
نشنود هیچکس
من صد نگاه داشتم و
دیده ای نبود

 

[نیما نصر]

اگر سردت هست
بگو تا یک آغوش
بیشتر دوستت داشته باشم.

Üşüdüysen söyle sevgilim
seni bir kat daha seveyim

جمال ثریا

 

[پایان]

آنقدَر خوبی ، که در ذهن کسی مقدور نیست

از تو من در پنج وعده ، قدر دانی میکنم

 

[ill_mah]

ای غزال این غزلهای قشنگ
بس خرامان میروی ای شوخ وشنگ

با صف مژگان زنی صفها بهم
تااسیرچشم تو گردان وهنگ

گوشه چشمی اگربرهم زنی
میشود آسیمه صدتیمورلنگ

تیغ ابرو می کشی دائم چرا
میروی درجنگ باپور پشنگ؟

ای تو بانوی وطن گردآفرین
موج دریای خزر باشی نهنگ

من که دشمن نیستم مجنونتم
رفتن از کوی توباشدپای لنگ

دل به چین دامنت بازی مده
تا ز طنازی شوداین مغزهنگ

ای که بارفتن کنی رقص سماع
تا شوم نشئه دمی از یاد بنگ

موی را بازیچه ی طوفان مکن
تاکنی برگردخاقان دام تنگ