مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[Tara Motlagh]

از این چراغ مُردگی
از این بر آب سوختن
از این پرنده کشتن وُ
از این قفس فروختن

چگونه گریه سر کنم
که یار غمگسار نیست
مرا به خانه‌ام ببر
که شهر، شهرِ یار نیست

 

[پایان]

از چشم پرخمارت دل را قرار ماند

وز روی همچو ماهت در مه شمار ماند

 

[Tara Motlagh]

اتاق را همه خورشید می‌کنی هر صبح
سلام آینهٔ روی رف نهادهٔ من!

همه کدورتِ پیچیده در تو، نقش من است
مگر نه آینه‌ای تو؟ زلالِ سادهٔ من!

 

[پایان]

آرزو کــردم که این راه گـلو چون یادگار

از شمال سمت جنوبش دائما مسدود بود

من نمیدانم چرا اکسیژن از ما دل برید؟

یا چرا عمر رسیدن ها به سکته زود بود؟

 

[Tara Motlagh]

از صفای دل نباشد حاصلی درویش را

نان به خون تر می شود صبح صداقت کیش را

 

[پایان]

ای شاد آن زمانی کز بخت ناگهانی

جانت کنار گیرد تن برکنار ماند

چون زان چنان نگاری در سر فتد خماری

دل تخت و بخت جوید یا ننگ و عار ماند

 

[Tara Motlagh]

از اصل چو حورزاد باشیم
شاید که همیشه شاد باشیم

ما داد طرب دهیم تا ما
در عشق امیرداد باشیم

چون عشق بنا نهاد ما را
دانی که نکونهاد باشیم

در عشق توام گشاد دیده
چون عشق تو باگشاد باشیم

ما را چو مراد بی‌مرادی است
پس ما همه بر مراد باشیم

چون بنده بندگان عشقیم
کیخسرو و کیقباد باشیم

چون یوسف آن عزیز مصریم
هر چند که در مزاد باشیم

بر چهره یوسفی حجابی است
اندر پس پرده راد باشیم

خود باد حجاب را رباید
ما منتظران باد باشیم

ما دل به صلاح دین سپردیم
تا در دل او به یاد باشیم

 

[پایان]

ای که نزدیکتر از جانی و

پنهان ز نگه…

هجر تو خوشترم آید

ز وصال دگران

 

[Tara Motlagh]

آغوش تو آرام کند موج دلم را
دریای درونم طلبش لمس تن توست

 

[پایان]

آغوش من به نام تو باشدگناه نیست
در اختیار تام تو باشد گناه نیست

نزدیک تر بیا نفسم را احاطه کن
لب روی لب به کام تو باشد گناه نیست