مشاعره مشاعره با حرف "ت"

[ill_mah]

تقدیر بود! پای کسی در میان نبود
آن‌روزها که صحبتی از این و آن نبود

می‌شد زمانه‌وار بخواهم تو را ولی
وصلی چنین‌که لایق عشقی چنان نبود

یک روز رنج بی‌پرو‌بالی مرا شکست
یک روز بال بود ولی آسمان نبود

وقتی‌که دوست آینه‌ام را شکست و رفت
هیچ انتظار دیگری از دشمنان نبود

از خندهٔ ترحم مردم که بگذریم
با من کسی به‌غیر غمت مهربان نبود

 

[mobina01]

تا خار غم عشقت آویخته در دامن
کوته نظری باشد رفتن به گلستان ها

 

[mobina01]

تو قلب سپه را آیین بدار
من اکنون پیاده کنم کارزار

فردوسی

 

[mobina01]

تو نیکی می کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز

 

[mobina01]

تو که از صورت حال دل ما بی خبری
غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

 

[Tara Motlagh]

تا در سر زلفش نکنی جان گرامی
پیش تو حدیث شب یلدا نتوان کرد

 

[mobina01]

تو چه دانی که پس هر نگه ساده من
چه جنونی چه نیازی چه غمی ست

 

[پایان]

توفیق عشق روی تو گنجیست تا که یافت

باز اتفاق وصل تو گوییست تا که برد

 

[ستایش شهریوری]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد

 

[Tara Motlagh]

تو را که دیده ز خواب و خمار باز نباشد
ریاضت من شب تا سحر نشسته چه دانی!