مشاعره مشاعره با حرف " خ "

[amir mohamad]

خوش میروی در جان من
خوش میكنی درمان من
ای دين و ای ايمان من
ای بحر گوهر دار من

 

[پایان]

خموشید خموشید، خموشی دم مرگ است
هم از زندگی است این که ز خاموش تفیرید
مولوی

 

[ام کا اچ p.r]

خون چکیده‌ست ره ره این نه بس است
عاشقی جز که خون فشان نبرد

 

[پایان]

خانهٔ طامات عمارت مکن
کعبهٔ آفاق زیارت مکن

 

[Serenya]

خورشید به من بتاب و تطهیرم کن
چون اینه ها بشکن و تکثیرم کن

 

[نیما نصر]

خیزم بروم چو صبر نامحتملست
جان در قدمش کنم که آرام دلست

و اقرار کنم برابر دشمن و دوست
کانکس که مرا بکشت از من بحلست

 

[Tara Motlagh]

خدا کند به کسی چون خودت دچار شوی
که بی قرار نباشد، که بی قرار شوی

 

[پایان]

خاطرات تو و دنیای مرا سوزاندند
تا فراموش شود یاد تو، هرچند نشد

 

[ill_mah]

خدمت شروع شد، تاریک و تـو بـه تـو
بی عکس نامزدش، بی عکس «آرزو»

شب های پادگان، سنگین و سرد بود
آخـر خدا چرا؟… آخـر خدا چگو….

نه… نه نمی شود، فریاد زد: برقص…
در خنده ی فـروغ، در اشک شاملو…

توی کلاهِ خود، لاتین نوشته بود
“Your hair is black, Your eyes are blue”

« – : خاتون تو رو خدا،سر به سرم نذار
این جا هـــوا پسه، اینجـــا نگـو نگـو»

یک نامــــه آمد و شد یک تــــراژدی
این تیتر نامه بود: «شد آرزو عرو…

س» و ستاره ها چشمک نمی زدند
انگار آسمــــان حالش گرفته بود

تصمیم را گرفت، بعد از نماز صبح
با اشک در نگـــاه، با بغض در گلو

بالای بــــــرج رفت و ماشه را چکاند
با خون خود نوشت: «نامرد آرزو…»

 

[پایان]

خون نیز ترا مباح کردم
دیگر چکنم به جایت ای دوست

دانی نتوان کشید ازین بیش
بار ستم جفایت ای دوست