مشاعره مشاعره با حرف " خ "

[ill_mah]

خسته از خویشتنم، تاب ندارم دیگر
کاش می‌شد که خودم را بگذارم بروم

 

[نیما نصر]

خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا ؟
گذری کن که ز غم راهگذر نیست مرا
گر سرم در سر سودات رود نیست عجب
سر سودای تو دارم ،غم سر نیست مرا ...

 

[ill_mah]

خاک بغداد به مرگ خلفا می گرید
ورنه این شط روان چیست که در بغداد است؟

 

[نیما نصر]

خیال‌انگیز و جان‌پرور چو بوی گل سراپایی

نداری غیر از این عیبی که می‌دانی که زیبایی

من از دلبستگیهای تو با آیینه دانستم

که بر دیدار طاقت سوز خود عاشق‌تر از مایی

به شمع و ماه حاجت نیست بزم عاشقانت را

تو شمع مجلس‌افروزی تو ماه مجلس‌آرایی

منم ابر و تویی گلبن که می‌خندی چو می‌گریم

تویی مهر و منم اختر که می‌میرم چو می‌آیی

مراد ما نجویی ورنه رندان هوس‌جو را

بهار شادی‌انگیزی حریف باده پیمایی

مه روشن میان اختران پنهان نمی‌ماند

میان شاخه‌های گل مشو پنهان که پیدایی

کسی از داغ و درد من نپرسد تا نپرسی تو

دلی بر حال زار من نبخشد تا نبخشایی

مرا گفتی: که از پیر خرد پرسم علاج خود

خرد منع من از عشق تو فرماید چه فرمایی

من آزرده‌دل را ک.س گره از کار نگشاید

مگر ای اشک غم امشب تو از دل عقده بگشایی

رهی تا وارهی از رنج هستی ترک هستی کن

که با این ناتوانیها به ترک جان توانایی

 

[ill_mah]

خوش است با غم هجرانِ دوست سعدی را
که گرچه رنج به جان می رسد، امیدِدواست

 

[نیما نصر]

خوش میروی در جان من
خوش میكنی درمان من ...!
ای دين و ای ايمان من
ای بحر گوهر دار من ...

 

[ill_mah]

خاطر خویش منه در گرو شادی و غم
تات بر دل ،غم و شادی همه یکسان گذرد

 

[نیما نصر]

خواستی عقل هم اگر باشی
عقل سرخ گل شقایق باش

 

[ill_mah]

خانه بر دوشان که دارند از توکل پشتبان
هر دوعالم گر شود زیر و زبر در مامن اند

 

[~swampflower~]

خواهی که جهان در پی افکار تو باشد
خواهان کسی باش که خواهان تو باشد