مشاعره مشاعره با حرف "س "

[ill_mah]

سکوت وقت صدا و صدا زمان سکوت
چه ماجرای عجیبی‌ست داستان سکوت

چه بغض‌ها که اسیرند در گلوی صدا
چه حرف‌ها که نگفته‌ست در دهان سکوت

چه خوب! راز مرا هیچ‌ک.س نمی‌داند
به این دلیل دعا می‌کنم به جای سکوت

مرا تحمل این راز در دل آسان نیست
که درد عشق نیرزد به امتحان سکوت

چه بود پرسشت ای سنگدل که وقت جواب
شکست قلب من و بغض ناگهان سکوت

شدیم پاک چو آیینه خیره در تو ولی
سخن چگونه بگوییم با زبان سکوت؟

 

[ill_mah]

سکوتی سردم و جویای حالم می شوی گاهی
چه رویاگونه مهمانِ خیالم می شوی گاهی

بهاری پیر و دلگیرم ، اسیر اما نمی میرم
نسیمِ سردِ پاییزِ شمالم می شوی گاهی؟

سرِ هر سطرِ دلتنگی ، به زیرِ چترِ دلتنگی
طروات های بارانِ زلالم می شوی گاهی؟

تو سیبِ دلفریبِ سرخِ حوّایی ! نمی آیی؟
نگارستانی از رویای کالم می شوی گاهی؟

شمیمِ کوچه گردی ، خیسِ دردی ، بر نمی گردی؟
و با هق هق جوابی بر سوالم می شوی گاهی

سرم بر شانه ات ، این فرصتِ کم را نگیر از من
به قدرِ آهِ کوتاهی مجالم می شوی گاهی؟

شده قلیانِ نعنایی لبالب غرقِ گیرایی
شکفته غنچه ی سرخِ زغالم می شوی گاهی؟

پلنگی در پیِ ماهم که از آهم نمی کاهم
خرامنده به هر جنگل غزالم می شوی گاهی؟

 

[Tara Motlagh]

سلسله موی دوست حلقه دام بلاست
هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

 

[پایان]

سری کز باده بودی بر سر دوش سرافرازان
به هشیاری من افتاده را در دامن است امشب

سرم کوبند اگر چون زر به هم باشد به مهر او

که دل اسرار آن طرفه عیار مخزن است امشب

 

[leylii]

سهل است که باشد همه بگذاشتن وبگذشتن
کاین عاقبت کار جهان گذران

 

[پایان]

ساز خروش کرده دل ناز پرورم

آماده وداع توام خاک برسرم

زان پیش کز وداع تو جانم رود برون

مرگ آمده است و تنگ گرفته است در برم

 

[amir mohamad]

سر به سر طومار زلفت شرح احوال من است

مو به مو فهمیده ام این مصرع پیچیده را

 

[پایان]

سال‌ها محتاج نانم از تنور خانه‌ات

از کسی در سفره‌ام نانی ندارم جز خودت

 

[Tara Motlagh]

سلام! آینهٔ آفتاب زادهٔ من
صبیح جبهه فروز جبین گشادهٔ من

اتاق را همه خورشید می‌کنی هر صبح
سلام آینهٔ روی رَف نهادهٔ من

همه کدورت پیچیده در تو نقش من است
مگر نه آینه ای تو؟ زلال سادهٔ من

 

[پایان]

ساده می‌گویم دلم تنگ و پریشانِ تو است

ذهن و قلبم صحنه ی جولان مژگان تو است