مشاعره مشاعره با حرف "س "

[پایان]

سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد

ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین

بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

 

[amir mohamad]

سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد

ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین

بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود

ساکن گلخن شدم تا صاف کردم سی*ن*ه را
دادم از خاکستر گلخن صفا آیینه را

پیش رندان حق شناسی در لباسی دیگر است
پر به ما منمای زاهد خرقهٔ پشمینه را

 

[پایان]

ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد

آن که پرنقش زد این دایره مینایی
ک.س ندانست که در گردش پرگار چه کرد

 

[amir mohamad]

ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد

آن که پرنقش زد این دایره مینایی
ک.س ندانست که در گردش پرگار چه کرد

سر کویش هوس داری خرد را پشت پایی زن
درین اندیشه یکرو شو دو عالم را قفایی زن

طریق عشق می‌ورزی خرد را الوداعی گو
بساط قرب می‌خواهی بلا را مرحبایی زن

 

[پایان]

سر آن کشته بنازم که پس از کشته شدن
سر خود گیرد و اندر پی قاتل برود

 

[amir mohamad]

سر آن کشته بنازم که پس از کشته شدن
سر خود گیرد و اندر پی قاتل برود

سر نمی‌پیچند از تیغ اجل دیوانه‌ها
گوش بر آواز سیلابند این ویرانه‌ها

از نفس افتاد موج و بحر از شورش نشست
همچنان زنجیر می‌خوایند این دیوانه‌ها

 

[پایان]

سختی ایام کرد از کاهلی جان را خلاص

سنگلاخ آورد بیرون از گرانی آب را

 

[amir mohamad]

سختی ایام کرد از کاهلی جان را خلاص

سنگلاخ آورد بیرون از گرانی آب را

سراپای وجودم در محبت ، حال دل دارد
ز ذوق درد، بیرونم ، درون را مشتعل دارد

فغان از جلوهٔ حسنی که دل های شهیدان را
ز ننگ آرمیدن های حیرانی خجل دارد

 

[پایان]

ساده لوحان جنون از بیم محشر فارغند

بیم رسوایی نباشد نامه ننوشته را

 

[amir mohamad]

ساده لوحان جنون از بیم محشر فارغند

بیم رسوایی نباشد نامه ننوشته را

سر به سر طومار زلفت شرح احوال من است
مو به مو فهميده ام اين مصرع پيچيده را

غفلت و آگاهي ما را نباشد امتياز
خواب و بيداري بود يك سان نظر پوشيده را