مشاعره مشاعره با حرف " ص "

[پایان]

صبا زان طره ی مشکین خبرداری بگویا نه
گذر بر کوی دلدارم سفر داری بگو یا نه

دلم اشفته ی رویش
شدم مسـ*ـت خم مویش
مرا با خود ببَرسویش
شوم تا خاک ان کویش

 

[Tara Motlagh]

صبا اگر گذری اُفتَدَت به کشور دوست
بیار نَفحِه‌ای از گیسوی مُعَنبَر دوست

به جانِ او که به شکرانه جان برافشانم
اگر به سویِ من آری پیامی از برِ دوست

 

[پایان]

صنما روی چو ماه تو دلم حیران کرد
تیغ دلدادگی ات یکسره قصد جان کرد

 

[Tara Motlagh]

صبح‌ها؛ چايِ مرا حبه ي لبخندِ تُو بس
خنده‌ات نور و دلم با تُو, بخير است

 

[پایان]

صد بار بگفتمت، چه هشیار و چه مسـ*ـت

شوخی مکن و مزن به هر شاخی دست

از بس که دلت به این و آن درپیوست

آب تو برفت و آتش ما بنشست

 

[amir mohamad]

صد بار به پیش قدمش جان بسپارم
یکبار مگر گوشه چشمش به من افتد

ای بر سر سودای تو سرها شده بر باد
دور از تو چنانم که سری بی‌بدن افتد

 

[پایان]

صدایت دیگــر آنقدر آشــــنا نیست
وجودت خالی از جور و جفا نیست

رهـــــا کردی که تنهــــایم گــــذاری
مگر تنهــــا ترین تنهــا خدا نیست؟

 

[amir mohamad]

صدایی به رنگ صدای تو نیست
به جز عشق، نامی برای تو نیست

شب و روز تصویر موعود من
در آیینه جز چشم های تو نیست

تنِ جاده از رفتنت جان گرفت
رگ راه جز ردّ پای تو نیست

 

[پایان]

صدا بزن دل مرا
به لحظه ای تو فکر کن
که اسمان قلب من
به یاد تو پر از ستاره میشود
به ان شبی که قلب من
به اتش صدای تو
هزار پاره میشود

 

[amir mohamad]

صد نامه نوشتیم و نخواندیم جوابی
ای عهد فراموش، ز پیمان چه نویسیم

خواهیم به نامت نظر غیر نیفتد
از رشک ندانیم به عنوان چه نویسیم