مشاعره مشاعره با حرف " ن"

[amir mohamad]

ناز چشمان تورا شِعر کنم در دل شب
تا که مهتاب ننازد به جمالش هر شب

چشم تو ایه نازل شده احساس است
سر به سجاده پر مهر تو دارم هرشب

 

[پایان]

نظر در نامه می‌دارد ولی با لب نمی‌خواند

همی‌داند کز این حامل چه صورت زایدش فردا

وگر برگوید از دیده بگوید رمز و پوشیده

اگر درد طلب داری بدانی نکته و ایما

 

[amir mohamad]

نامت شنوم دل ز فرح زنده شود
حال من از اقبال تو فرخنده شود

وز غیر تو هر جا سخن آید به میان
خاطر به هزار غم پراگنده شود

 

[پایان]

نزل دل بارکش هست ملاقات خوش

ناقه پرفاقه را شرب و عطن واجبست

لطف کن ای کان قند راه دهانم ببند

اشتر سرمست را بند دهن واجبست

 

[amir mohamad]

نمی دانم چه نفرینی گریبانگیر مجنون است
که وحشی می کند چشمانش آهوهای صحرا را

چه خواهد کرد با ما عشق پرسیدیم و خندیدی
فقط با پاسخت پیچیده تر کردی معما را

 

[پایان]

ناگاه سحرگاهی بی‌رخنه و بیراهی

آورد طبیب جان یک خمره پرافسنتین

تا این تن بیمارم وین کشته دل زارم

زنده شد و چابک شد برداشت سر از بالین

 

[amir mohamad]

نفس بى وقفه مى كوبد لگد بر سينه ى شعرم
و دارى قطره قطره از نگاهم تلخ مى بارى

چنان بر قاب افكار و خيالم نقش بستى كه
براى لحظه اى دست از سر من برنمى دارى

 

[پایان]

نه کدوی سر هر ک.س می راوق تو دارد

نه هر آن دست که خارد گل بی‌خار تو دارد

چو کدو پاک بشوید ز کدو باده بروید

که سر و سی*ن*ه پاکان می از آثار تو دارد

 

[ستایش شهریوری]

نازنینا دل من امشب پریشانی چرا ؟
دور گردیده ز من افتان و خیزانی چرا ؟

 

[ill_mah]

نمی‌داند دل تنها میان جمع هم تنهاست
مرا افکنده در تنگی که نام دیگرش دریاست

تو از کی عاشقی؟ این پرسش آیینه بود از من
خودش از گریه‌ام فهمید مدت‌هاست مدت‌هاست

به‌جای دیدن روی تو در «خود» خیره‌ایم ای عشق
اگر آه تو در آیینه پیدا نیست عیب از ماست

جهان بی‌عشق چیزی نیست جز تکرار یک تکرار
اگر جایی به حال خویش باید گریه کرد اینجاست

من این تکرار را چون سیلی امواج بر ساحل
تحمل می‌کنم هرچند جانکاه‌است و جانفرساست

در این فکرم که در پایان این تکرار پی در پی
اگر جایی برای مرگ باشد! زندگی زیباست...