مشاعره مشاعره با حرف "پ"

[پایان]

پس از تو هرکه آمد ،دید و خندید،رفت!
شدم بد نام نا اهلان ،پراز انگم،پراز ننگم

 

[pen lady]

پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

وان راز که در دل بنهفتم به در افتاد

 

[پایان]

پیر میخانه از اینجا امشب
شاید آهسته عبوری بکند

 

[Tara Motlagh]

پس از یک عمر تنهایی به او بدجور دلگرمم
کسی چون کور قدر روشنایی را نمی داند

 

[ill_mah]

پیچیده ای به پای خودم ای کلاف من
ای شعر، ای بزرگترین اعتراف من

ای مولوی بیدل نیمای منزوی!
قالیچه ی رفو شده ی دستباف من

ای وجه اشتراکم در قهر و آشتی
محصول اتفاق من و اختلاف من

ای که به جنگ خوانده ای و در ازای آن
یک شاخه گل گذاشته ای در غلاف من

ای مورد مباحثه ی فیلسوف ها
ای هیچ هیچ،ای همه ی اکتشاف من

باید برید از تو برای دمی حیات
آه ای حیات بخش من ای بند ناف من!

سِحر اتاق آینه بودی، تو را شکست
یک من از آن هزار منِ در مصاف من

 

[amir mohamad]

پاک ساز از غیر دل ، وز خود تهی شو چون حباب
گر سبک روحی توانی خیمه زد بر روی آب

خودنمایی کی کند آن ک.س که واصل شد به دوست
چون نماید مه چو گردد متصل با آفتاب

 

[بانوی شـــب]

پروانه سوخت، شمع فرو مرد، شب گذشت ای وای من که قصه ی دل ناتمام ماند

مهدی سهیلی

 

[بانوی شـــب]

پرواز من به بال و پر توست، زینهار مشکن مرا که میشکنی بال خویش را

صائب شیرازی

 

[بانوی شـــب]

پرخاش که از هر دهنی تلخ چو زهر است چون از لب شیرین تو افتاد شکر شد

ابوالحسن ورزی

 

[amir mohamad]

پردهٔ شرم است مانع در میان ما و دوست
شمع را فانوس از پروانه می‌سازد جدا

موج از دامان دریا برندارد دست خویش
جان عاشق را که از جانانه می‌سازد جدا