مشاعره مشاعره با "گ"

[amir mohamad]

گر مِی فروش حاجتِ رندان روا کند

ایزد گنه ببخشد و دفعِ بلا کند

گوهر دل ز سخن رنگ صفا باخته است
زنگ این آینه یکسر نفس ساخته است

مکش ای جلوه ز دل یک دونفس دامن ناز
که هنوز آینه تمثال تو نشناخته است

 

[آراد]

گوهر دل ز سخن رنگ صفا باخته است
زنگ این آینه یکسر نفس ساخته است

مکش ای جلوه ز دل یک دونفس دامن ناز
که هنوز آینه تمثال تو نشناخته است

گاهی گر از ملال محبت بخوانمت

دوری چنان مکن که به شیون برانمت

 

[amir mohamad]

گاهی گر از ملال محبت بخوانمت

دوری چنان مکن که به شیون برانمت

گر چه با تقدیر ناچار از مدارا کردنم
عشق اگر حق است، این حق تا ابد برگردنم

تا بپندارم که سهمی دارم از پروانگی
پیله‌ای پیچیده از غم‌های عالم برتنم

 

[آراد]

گر چه با تقدیر ناچار از مدارا کردنم
عشق اگر حق است، این حق تا ابد برگردنم

تا بپندارم که سهمی دارم از پروانگی
پیله‌ای پیچیده از غم‌های عالم برتنم

گر من از عشق غزالی غزلی ساخته‌ام

شیوه تازه‌ای از مبتذلی ساخته‌ام

 

[amir mohamad]

گر من از عشق غزالی غزلی ساخته‌ام

شیوه تازه‌ای از مبتذلی ساخته‌ام

گر سر دنیا نداری تاجدار عالمی
گر به دل بیرونی از عالم سوار عالمی

از پریشان خاطری در راه سیل افتاده ای
گر کنی گردآوری خود را حصار عالمی

 

[آراد]

گر سر دنیا نداری تاجدار عالمی
گر به دل بیرونی از عالم سوار عالمی

از پریشان خاطری در راه سیل افتاده ای
گر کنی گردآوری خود را حصار عالمی

گاهی گر از ملال محبت بخوانمت

دوری چنان مکن که به شیون برانمت

 

[amir mohamad]

گاهی گر از ملال محبت بخوانمت

دوری چنان مکن که به شیون برانمت

گر نمی مانی نیا بیهوده اشوبم مکن
من به تنها بودنم خو کرده مجذوبم مکن

گفته بودی با دلم بازی نکن کردی ولی
گر نمی گویم سخن دیونه محسوبم مکن

 

[RPR"]

گفتم که عشق چیست؟ تهی کرد جام و گفت:
بر هر ک.س به شیوه‌ای این داستان گذشت

 

[RPR"]

گفته بودی گریه کن از غصه‌ات کم می‌شود؛
من اگر یک شب ببارم این جهان غم می‌شود‌

 

[RPR"]

گله‌ای نیست اگر بی‌خبری از من، چون
دو سه روزی‌ست که خودم هم به خودم سر نزدم