مشاعره مشاعره حرف " چ "

[ill_mah]

چه بی‌هنگام سنگین کرد خواب برکه‌ها را یخ
ربودند از دل مرداب عکس ماه را آوَخ!

اگر می‌شد به شهر کودکی‌ها بازگشت این‌بار
نمی‌بستم به پای بادبادک‌های خندان نخ

ز دیروزم پشیمانم، ز فردایم هراسانم
همین امروز می‌شد کاش بیرون رفت از این برزخ

نمی‌خواهم بسوزم بیش از این در کورهء دنیا
مرا تبعید کن ای مرگ از این "دوزخ" به آن "دوزخ"

به بام سربلندی ایستادن کم مقامی نیست
به پای شوق باید رفت سرمستانه در مسلخ

 

[نیما نصر]

چون من دو هزار عاشق اندر ماهی

می کشته شوند و بر نیاید آهی!

 

[پایان]

چشم بگشای توای گل مینای من
توای تک ستاره روشن شبهای من
چشم بگشای و با من گوی سخن
تادرآیینه چشمان توبینم خویشتن

 

[نیما نصر]

چو بینی یتیمی سر افکنده پیش

مـــده بوسه بر روی فرزنـد خویش

 

[ill_mah]

چشمم افتاد به چشم‌ِتو ولی خيره‌نماند


شعله‌اي بود كه لرزيد ولی جان‌ نگرفت

 

[پایان]

چه گردد یار و غمخوارم تو باشی؟
و خورشیـــــد شب تـارم تو بـاشـی

بجــز درد از خــدا چیزی نخــواهـم
اگر یک شب پـرستــارم تــو بـاشـی

 

[نیما نصر]

چه خوش صید دلم کـردی، بنازم چشم مستت را

که ک.س آهوی وحشی را از این خوشتر نمی گیرد

 

[پایان]

چنان دورم
چنان مجبور مجبورم
که ره بر غایت خورشید
می پویم...

 

[نیما نصر]

چون کرد قصد سوختنم چشم مسـ*ـت او

آتـش ز دل گرفتــم و دادم بــه دست او

 

[پایان]

چه کسی می گوید: که گرانی شده است؟
دوره ارزانی است!
دل ربودن ارزان،
دل شکستن ارزان!
دوستی ارزان است
دشمنی ها ارزان
چه شرافت ارزان!