مشاعره مشاعره حرف " چ "

[نیما نصر]

چون زلعلت خنده خیزد دیده من اشک ریــزد

کاین گهر باشد نثــاری پیش لعل نوشخندت

 

[پایان]

چندان که چو خورشید به آفاق دویدیم
ما پیر به روشندلی صبح ندیدیم

 

[نیما نصر]

چندین سر و ساقِ نازنین و کفِ دست

از مِهرِ که پیوست و به کینِ که شکست؟

 

[پایان]

چاره‌ای کن، غفلتم از تو جدایم کرده است

چاره‌ای هنگام حیرانی ندارم جز خودت

 

[ill_mah]

چرخش نامش ، زبان ها را به رقص آورده است
چشم‌ هایش ، سرمه دان ها را به رقص آورده است

بلبلستانی که در صبح گلویش می وزد
باغ در باغ ، ارغوان ها را به رقص آورده است

چیست؟ این طیف تماشایی که زیر تابشش
آسمان رنگین کمان ها را به رقص آورده است

این تویی در جلوه زار خوش خرامی می چمی
یا نسیمی پرنیان ها را به رقص آورده است

این که مثل فتنه می چرخد ، شرار چشم توست
یا شب ، امشب کهکشان ها را به‌ رقص آورده است

بعد از این ، یک لحظه آرامش ندارد شهر من
دزد این جا ، پاسبان ها را بـه رقص آورده است

 

[نیما نصر]

چو باد، عزمِ سرِ کویِ یار خواهم کرد

نفس به بویِ خوشش مُشکبار خواهم کرد

 

[پایان]

چاره نیست از توام چه چاره کنم
تا به تو از همه کناره کنم چکنم

 

[نیما نصر]

چو دست بر سرِ زلفش زنم به تاب رَوَد

ور آشتی طلبم با سرِ عِتاب رَوَد

 

[پایان]

چون اجل حکم به کشتار درختان بدهد
هرچه را اره نیانداخت تبر می شکند

 

[نیما نصر]

چو آفتاب مِی از مشرقِ پیاله برآید

ز باغِ عارِضِ ساقی هزار لاله برآید