مشاعره مشاعره حرف " چ "

[پایان]

چگونه نام تو آریم بر زبان گستاخ
که یاد تو نتوان کرد در نهان گستاخ

اگر به گلبن تو بلبلی پناه آورد
کسی نمی زندش گل بر آشیان گستاخ

 

[نیما نصر]

چنین دور از خویش و بیگانه گشتم

که افتاد با تو مرا آشنایی

 

[پایان]

چشمش به راهی می رود مژگان نمناکش نگر
در سی*ن*ه دارد آتشی پیراهن چاکش نگر

دامی که زلف انداخته در گردن سیمینش بین
خونی که مژگان ریخته بر دامن پاکش نگر

 

[Tara Motlagh]

چو نخل شعله به باغ جهان به یک حالم
نه کَس بهار مرا دیده نه خزان مرا

 

[amir mohamad]

چشم هایم را نمی بندم، بخوان قلب مرا
رازهای برملا را رنج کتمان سخت تر
بیم دارم این بهار بی تو نابودم کند
گر چه گفتی نیست فصلی از زمستان سخت تر

 

[پایان]

چشم ثبات مهر ندیدم بر آسمان
جنسی که بر فلک نبود از زمین مجو

قاصد پیام یار ز ما آورد به ما
اینجا نشان مقدم روح الامین مجو

 

[amir mohamad]

چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو
ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت
صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی

 

[پایان]

چون کار دلم ز زلف او ماند گره

بر هر رگ جان صد آرزو ماند گره

 

[Tara Motlagh]

چه بگویم که تو را نازکی طبع لطیف
تا به حدی است که آهسته دعا نتوان کرد

 

[پایان]

چو دی ز عشق من آگه شد و شناخت مرا

به اولین نگه از شرم آب ساخت مرا