مجموعه اشعار ناظم حکمت

[HAN]

درون پلک های بسته ام هستی محبوبم
درون پلک های بسته ام ترانه ها
آنجا همه چیز با تو آغاز می شود
با تو جان می گیرد
با تو می زید

 

[HAN]

زندگی یعنی امیدوار بودن محبوب من
زندگی
مشغله ای جدی است
درست مثل دوست داشتن تو♡:)

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چه زیباست اندیشیدن به تو
در میان اخبار مرگ و پیروزی
در زندان
زمانی که از مرز چهل سالگی می‌گذرم
چه زیباست اندیشیدن به تو
به دستانت روی پارچه آبی
به موهایت نرم و ابریشم‌گون
چون خاک دلداده‌ام استانبول
شوق دوست داشتنت
چون من دیگری در درونم…
عطر برگ‌های شمعدانی بر سرانگشتانم
آرامشی آفتابی
و نیاز تن
چون تاریکی ژرف و گرم
شکافته با خطوط سرخ و روشن

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

چه زیباست اندیشیدن به تو
در میان اخبار مرگ و پیروزی
در زندان
زمانی که از مرز چهل سالگی می‌گذرم
چه زیباست اندیشیدن به تو
به دستانت روی پارچه آبی
به موهایت نرم و ابریشم‌گون
چون خاک دلداده‌ام استانبول
شوق دوست داشتنت
چون من دیگری در درونم…
عطر برگ‌های شمعدانی بر سرانگشتانم
آرامشی آفتابی
و نیاز تن
چون تاریکی ژرف و گرم
شکافته با خطوط سرخ و روشن

اِکولالیا در اینستاگرام
چه زیباست اندیشیدن به تو
نوشتن در باره تو
به پشت خوابیدن در زندان و به خاطر آوردن تو؛
آنچه را که آن روز در آنجا گفتی
نه خود واژه‌هایت
بلکه عطر دنیای آن روزهایت
چه زیباست اندیشیدن به تو
باید از چوب
_ جعبه‌ای
_ حلقه‌ای
چیزی برایت بسازم
و سه متر ابریشم نرم برایت ببافم
آنگاه بالا بپرم
از میله‌های پنجره آویزان شوم
و آنچه را که برایت می‌نویسم
به آبی زلال آزادی فریاد زنم…
چه زیباست اندیشیدن به تو
در میان اخبار مرگ و پیروزی
زمانی که از مرز چهل سالگی می‌گذرم

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

جنازه‌ام زیر چکمه‌های شما نمی‌ماند
برمی‌خیزد
شما را قدرت آن نیست که زمین گیرم کنید
تابوت من روان نمی‌شود روی دست‌ها
و پله‌ها برای رسیدن به من کوتاهند.

ستاره‌ای می‌شوم
خورشید،ماه
با باران می‌بارم و
جهان از گل‌های کوچکم سرشار می‌شود
فریادی می‌شوم شاد
بر لبان کودکان خیزان در برف
و حبابی بر سی*ن*ه‌ی آسفالت.

و شما در سطل زباله‌اید
مثل همیشه‌ی زمان.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

در هر آنچه بجنبد و به لرزه درآید
پشت کامیون‌ها،صورت‌ها،شادمانی‌ها،و اخم‌ها
تکه‌های منند که شعر می‌شوند.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

آتشم بزنید یا خاکم کنید
چه در گورستان باشم و چه نباشم
تعمید دهنده بیاید یا نیاید
حلالم کنید یا نکنید
فرقی نمی‌کند
هر بلایی که بر سرم بیاورید
کودکان به سراغم می‌آیند
شبانه که همه در خوابند
و از من قصه‌های تازه می‌خواهند
گوش می‌دهند و در شبنم و سپیده به خواب می‌روند
هر چقدر هم که بگویند
کودکان از مرده می‌ترسند!

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

مرا می‌بینند
از پنجره‌ی آشپزخانه برایم دست تکان می‌دهند
روی طناب‌های رخت
در هیات لباس‌های رقصان در باد.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

من به میلِ خودم انتخاب کردم ایستادن مقابل جوخه‌ی جلاد را
من با میل خودم زندگی کردم
و به میل خودم مُردم.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

ای جلادان من
از برکت زبان من است
که شما هنوز
به زندگی ادامه می‌دهید