فایل شده [چشم‌هایش غزل می‌سُراید] اثر «نازنین هاشمی نسب کاربر انجمن رمان بوک»

[Ciel]

«به‌نام نگارنده‌ی رخساره‌ی مهتاب»


عنوان: چشم‌هایش غزل می‌سُراید.
ژانر: عاشقانه/تراژدی
اثر: نازنین هاشمی نسب
ویراستار: @سپید
کپیست: @آرشیت
«دیباچه»

+ بزرگ‌ترین ترسِ زندگیت چیه؟
- از گفتنش می‌ترسم.
+ مشتاقم بدونم از چی انقدر می‌ترسی!
- از این‌که دیگه نتونم موهات رو ببافم.
+ همین!
- از این‌که دیگه نتونم مژه‌هات رو بشمارم.
+ واقعاً؟
- از این‌که خریدارِ دیگه‌ای، نازت رو بخره.
+ پس من دلیل ترس توأم؟
- اگه نباشی، دلیلش می‌شه انتهای من.
​

 

[Ciel]

+ زندگیم قشنگه اما اگه تو باشی قشنگ‌تره.
- یه چیزی بگم؟
+ اگه حرف‌هات قلبم رو نمی‌شکنه آره، می‌تونی بگی.
- «سکوت»
+ چی‌ می‌خواستی بگی؟
- گفتنش به شکستن قلبت نمی‌ارزه. ​

 

[Ciel]

+ قلبم درد می‌کنه، سخت می‌تپه.
- دکتر رفتی؟
+ دردِ این قلب، با دستای هیچ دکتری معالجه نمی‌شه.
- متوجه نمی‌شم، چرا؟
+ چون دچارِ عشق تو شده، می‌شه این قلب رو تو درمان کنی؟
- سخت نیست. جونِ قلب تپنده‌ام، برای قلب تو... ​

 

[Ciel]

+ عاشق چه گلی هستی؟
- گلی که خوشبوترین رایحه‌ی دنیا رو برام داره.
+ رُز؟
- تو.

+ What flower do you love?
- The flower that has the best fragrance in the world for me.
+ Rose?
- you​

 

[Ciel]

+ از بارون بیزارم.
- اما تو که عاشق بارون بودی!
+ اون که نباشه، بارون دیگه برام قشنگ نیست.
- نگران نباش، مطمئنم برمی‌گرده.
+ فایده نداره.
- چرا؟ مگه منتظرش نبودی؟
+ اگه برگرده، به‌جای حس قشنگ بارون این‌بار زندگیم رو ازم می‌گیره. ​

 

[Ciel]

+ چرا خنده‌هات این‌جوری شده؟
- چه‌جوری؟
+ انگاری بوی بغض میده!
- تا می‌خندم رفتن تو یادم میاد.
+ دیوونه، من که نرفتم.
- تو رفتی و من هرشب، تو رویاهام باهات حرف می‌زنم؛ درست مثل همین لحظه... ​

 

[Ciel]

+ چرا دیشب گریه می‌کردی دختر؟
- دلتنگ بودم.
+ دلتنگ همون آدمی که رفت؟
- نه.
+ پس چی؟
- دلتنگ خنده‌هایی که با خودش برد. ​

 

[Ciel]

+ دروغ‌هات خیلی قشنگ بود.
- من که دروغی بهت نگفتم.
+ چرا گفتی.
- اثباتش کن.
+ این‌که بهم می‌گفتی دوستت دارم، همه‌ش دروغ بود.
- «سکوت» ​

 

[Ciel]

+ به‌ نظرت عشق حس قشنگیه؟
- شاید.
+ چرا شاید؟ تو که عاشق بودی!
- آره عاشق بودم. اما...
+ اما چی؟
- اون عاشق نبود.
+ چه دردناک! ​

 

[Ciel]

+ تو مثل زمستونی.
- چرا زمستون؟
+ بوی بهار میدی.
- چرا نگفتی بهار؟
+ چون همیشه اُمید رسیدن به بهاری، این برام قشنگ‌تره.​