مشاعره یک دوبیتی بگو

[مژگان سلاجقه]

چون چرخ به کام یک خردمند نگشت
خواهی تو فلک هفت شمر خواهی هشت
چون باید مرد و آرزوها همه هشت
چه مور خورد بگور و چه گرگ به دشت

 

[مژگان سلاجقه]

چون لاله به نوروز قدح گیر بدست
با لاله رخی اگر ترا فرصت هست
می نوش بخرمی که این چرخ کهن
ناگاه تو را چون خاک گرداند پست

 

[مژگان سلاجقه]

چون نیست حقیقت و یقین اندر دست
نتوان به امید شک همه عمر نشست
هان تا ننهیم جام می از کف دست
در بی‌خبری مرد چه هشیار و چه مسـ*ـت

 

[مژگان سلاجقه]

چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست
چون هست به هرچه هست نقصان و شکست
انگار که هرچه هست در عالم نیست
پندار که هرچه نیست در عالم هست

 

[مژگان سلاجقه]

دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهر چه او فکندش اندر کم و کاست
گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود
ورنیک نیامد این صور عیب که راست

 

[مژگان سلاجقه]

در پرده اسرار کسی را ره نیست
زین تعبیه جان هیچ‌ک.س آگه نیست
جز در دل خاک هیچ منزل‌گه نیست
می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست

 

[مژگان سلاجقه]

در خواب بدم مرا خردمندی گفت
کز خواب کسی را گل شادی نشکفت
کاری چه کنی که با اجل باشد جفت
می خور که به زیر خاک می‌باید خفت

 

[مژگان سلاجقه]

در دایره‌ای که آمد و رفتن ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیداست
ک.س می‌نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست

 

[مژگان سلاجقه]

در فصل بهار اگر بتی حور سرشت
یک ساغر می‌دهد مرا بر لب کشت
هرچند به نزد عامه این باشد زشت
سگ به ز من ار برم دگر نام بهشت

 

[مژگان سلاجقه]

دریاب که از روح جدا خواهی رفت
در پرده اسرار فنا خواهی رفت
می نوش ندانی از کجا آمده‌ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت