به لحن صحبتم، با صداي بلند خنديد و من هم ترجيح دادم هر چه زودتر از اين نقش و صداي مزخرف بيرون بيام. با خنده خداحافظي كردم و به سمت اتاقم برگشتم. اين روزها ذهنمون تمام و كمال درگير سوزان و داستان‌هاي پيش اومده بود اما من و فربد به هم قول داده‌بوديم كه تا زماني كه توي شركت هستيم، تمركزمون رو روي كارمون بذاريم تا توي اين ده روز آخر سال، كارهاي عقب افتاده رو راست و ريس كنيم و توي تعطيلات نوروز، حداقل از جانب شركت خيالمون راحت باشه. حتی لیا آزاد هم سرگرم کار بود و از صبح همه‌جوره گوش به فرمان بود تا هرچیزی که می‌گفتم رو برام بیاره یا آماری که می‌خواستم رو به دستم برسونه. خوشحال بودم که این‌قدر مسئولیت‌پذیره و انصافاً از پس هر کاری که بهش می‌دادم هم برمی‌اومد.
به اتاقم که رسیدم، بلافاصله نقشه‌هایی که از فربد گرفته‌بودم رو روی میزم پهن کردم تا بررسی کنم. جوری سرگرم کار شدم که متوجه گذشت زمان نشدم تا وقتي که در اتاق، با صداي محكمي باز شد.
با تعجب سرم رو بالا گرفتم و با دیدن لیا آزاد پریشون‌احوال، بدون گفتن چیزی، فقط سؤالی نگاهش کردم. دستش رو به سمت پنجره گرفت. چشم‌هاش داشت از حدقه بيرون مي‌زد. باز چي‌ شده‌بود كه اين دختر به اين اندازه استرسي شده‌بود؟
- دیدمش! بابامو دیدم! می‌خوام برم دنبالش، میشه برم دنبالش؟
کلماتی که خيلي تند و سريع به زبون آورده‌بود رو توی ذهنم تحلیل کردم. شوكه شده، روی صندلی نیم‌خیز شدم و آروم گفتم:
- کجا بری؟
کلافه پاش رو به زمین کوبید و گفت:
- ببینم با اون زنه‌ کجا میره! وای ببخشید مهندس نباید از دستش بدم.
و سریع چرخید و با حالت دو از اتاق خارج شد. داشت می‌رفت مچ باباش رو بگیره؟ چطور ممکنه؟
ناخواسته و بدون فكر، با دست راستم موبایلم رو و با دست چپم کتم رو برداشتم و با قدم‌های بلند از اتاق بیرون رفتم. آسانسور درگیر بود پس پله‌ها رو تندتند پایین رفتم و خودم رو به در پارکینگ رسوندم. به موقع رسیدم، ماشینش دقيقاً جلوی در پارکینگ بود. پشت انگشتم رو به شیشه كوبيدم و با لحن محكمي در جواب چشم‌هاي درشت شده‌اي كه از پشت شيشه نگاهم مي كرد، گفتم:
- پیاده شو!
و دستگيره در ماشين رو فشردم و در رو باز كردم. پیاده نشد، اما منظورم رو فهمید، پاهاش رو بالا آورد و سریعاً خودش رو به صندلی شاگرد رسوند. بلافاصله پشت فرمون نشستم و پام رو روی پدال گاز فشردم.
با دستش ماشین شاسی‌بلند سفید‌رنگی رو نشونم داد. نگاهم به ماشین بود و حواسم به این بود که خیلی نامحسوس به دنبالش برم. اگه با ماشین خودم بودیم، ممکن بود مشخص نباشه اما فکر کنم ماشین لیا برای باباش کاملاً آشکار باشه!