دروغ در قرآن و روایات
♦ حضرت امام خمینی قدس سره الشریف از امام باقر علیه السلام نقل می کنند: که شراب کلید همه بدی هاست. ولی از آن هم بدتر، دروغ است.
♦ شیخ مرتضی انصاری بابی را باز کردند و دروغ را، چه شوخی و چه جدی، چه کوچک و چه بزرگ، حرام خواندند.
♦ در کتاب
معراج السعاده آمده است که با هر دروغ، مَلَکی ۷۰ هزار سال از انسان دور می شود و بوی تعفنی از دهان دروغگو خارج می شود که عرشیان به ضجه درمی آیند.
♦ در احوالات علمایی چون علامه طباطبایی یا آیت الله قاضی رحمه الله علیهما آمده است که اگر در مجلسی بودند که دروغی گفته می شد، حالشان مکدر می شد.
♦ امام سجاد علیه السلام فرمودند که از دروغ چه شوخی و چه جدی پرهیز کنید که دروغ کوچک شما را به دروغ بزرگ می کشاند.
♦ خداوند جل و علا : وای بر کذّاب. یعنی کسی که در این امر (دروغ گفتن) حرفه ای شده باشد.
♦ برای زبان هفتاد گناه ذکر کرده اند که دیگر اعضاء و جوارح بدن این همه قادر به گناه کردن نیستند! طوری که نقل شده: هر روز صبح، همه اعضاء بدن به زبان می گویند که تو باعث نشو که ما را به آتش جهنم بسوزانند.
♦ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، سه بار فرمودند، وای بر کسی که برای خنداندن مردم حرفی دروغ بزند.
♦ امام معصوم علیه السلام فرمودند که بر دروغگویی فرد کافیست که هرچی می شنود، نقل کند.
♦ امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند: دروغگویی سبکی در دنیاست(آبروریزی) و در آخرت عذاب و بدبختی را در پی دارد.
♦ دروغ صورت را سیاه می کند. (تاریکی می آورد)
♦ امام صادق علیه السلام فرمودند که دروغ مگو و آبرویت را مریز.
♦ امام صادق علیه السلام فرمودند که دروغ روزی را کم می کند.(تنقُصُ الرزق). برکت پول با دروغ می رود، در حالی که بعضی کاسب ها برای رزق و روزی، دروغ می گویند.
♦ دروغ زیاد فساد در دین ایجاد می کند.
♦ امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند که دروغ گو و میت مساوی اند. چرا که فضیلت انسان زنده این است که می توان بر او اعتماد کرد ولی بر دروغگو، نه.
♦ دروغگو با دروغ سه چیز ار خداوند می گیرد: ۱- غضب الهی، ۲- سبکی بین مردم، ۳- لعن ملائکه.
♦ اعتیاد به دروغ، فقر می آورد.
♦ جواز دروغ گفتن (
دروغ مصلحتی): ۱- رازداری در جنگ و جهاد، ۲- دروغ بین زوجین، آن هم با شرایط خاص، ۳- اصلاح بین مردم. پس می بینیم که خیلی از آنچه به زعم خود دروغ مصلحتی می دانیم، در هیچ یک از این دسته ها جای نمی گیرد و همه دروغ هایمان به مصلحت خودمان است!
♦ بدترین نوع دروغ، دروغ گفتن به خداوند جل و علا و رسول و ائمه اطهار علیهم السلام است. چرا که در نماز می گوییم: ایاک نعبد و ایاک نستعین. آیا براستی تنها خدا را می پرستیم و از اون کمک می خواهیم یا … !
♦ اینکه میگیم: خدایا دوستت دارم. واقعا حرف راستی می زنیم یا که …؟ آخه خود خداوند در قرآن آورده که “ان کنتم تحبون الله فاتبعونی”. اگه اطاعت امر خدا رو نمی کنیم، پس به دروغ نگیم: خدایا دوستت دارم!
♦ حجت الاسلام قرائتی در تفسیر نور آیه ۲۸ سوره انعام اینگونه ذکر کرده اند: “وقتی دروغگویی خصلت انسان شد، در قیامت هم دروغ می گوید. (و انّهم لكاذبون ) چنانكه در آیه ۲۳ خواندیم كه مشركین در قیامت به دروغ قسم می خورند و می گویند

والله ربّنا ما كنّا مشركین )” (آیه دروغگو دشمن خداست!)
وَیلٌ یومَئِذٍ لِلمُکَذِّبینَ
وای، آن روز، به حال دروغگویان