موضوع نویسنده
- Apr
- 5,571
- 6,493
- مدال‌ها
- 12
موضوع انشا : پرواز با بال اندیشه و خیال و دانش
قالب انشا : ادبی
آرزوهایی که روز به حقیقت پیوسته اند و آرزوهایی که حتما روزی در آینده دور یا نزدیک تحقق خواهندیافت.
اما در میان این آرزو ها ، آرزویی شیرین تر از پرواز سراغ دارید؟
اما نه ؛ باور نمیکنم خداوند احسن الخالقین که انسان را اشرف مخلوقات آفریده است ما را چنین نعمتی محروم کرده است و به جای آن نعمت های شگفت انگیز تری به ما نبخشیده باشد. باور نمیکنید؟ پس دقیق تر نگاه کنید. آنگاه خواهید دید که انسان اگر چه بالهایی از جنس گوشت و پر ندارد اما هوشی دارد که توانسته است با آن هزاران وسیله برای پرواز خلق کند ،از بالن و کایت های اولیه گرفته با هواپیما و هلیکوپتر و حالا سفینه فضایی و موشک … انگار که هوش و دانش بشری هیچ محدودیتی را نمیپذیرد و میخواهد هر چه بیشتر و بیشتر مرز های آسمان را بشکافد و پیش برود.
به این ها که فکر کنی ناخودآگاه از این همه نعمت الهی لبریز از شکرگزاری خواهی شد دوست عزیزم … بی انصافی است اگر علم را تنها ابزار برای پرواز بدانی … پس خیال چه میشود که با تنها با بستن چشم هایت میتوانی به دورترین نقاط این عالم سفر کنی ؟ پس معنویت چه میشود که اگر چون شهدا و صالحین چشم دل بگشایی پروازی به وسعت هر دو عالم خواهد داشت؟
قالب انشا : ادبی
مقدمه :
تاریخ را که مرور کنی انسان بوده است و آرزوهایش!آرزوهایی که روز به حقیقت پیوسته اند و آرزوهایی که حتما روزی در آینده دور یا نزدیک تحقق خواهندیافت.
اما در میان این آرزو ها ، آرزویی شیرین تر از پرواز سراغ دارید؟
متن انشا:
حس خوب پرواز کردن انقدر در درون انسان قوی است که گویی قرار بوده است که پرنده خلق شویم اما بعد این نعمت از ما گرفته شده است و حال بدون بال هایی شبیه کبوتر یا حتی بال های نازک تری شبیه پروانه ها پابند زمین شده ایم…اما نه ؛ باور نمیکنم خداوند احسن الخالقین که انسان را اشرف مخلوقات آفریده است ما را چنین نعمتی محروم کرده است و به جای آن نعمت های شگفت انگیز تری به ما نبخشیده باشد. باور نمیکنید؟ پس دقیق تر نگاه کنید. آنگاه خواهید دید که انسان اگر چه بالهایی از جنس گوشت و پر ندارد اما هوشی دارد که توانسته است با آن هزاران وسیله برای پرواز خلق کند ،از بالن و کایت های اولیه گرفته با هواپیما و هلیکوپتر و حالا سفینه فضایی و موشک … انگار که هوش و دانش بشری هیچ محدودیتی را نمیپذیرد و میخواهد هر چه بیشتر و بیشتر مرز های آسمان را بشکافد و پیش برود.
به این ها که فکر کنی ناخودآگاه از این همه نعمت الهی لبریز از شکرگزاری خواهی شد دوست عزیزم … بی انصافی است اگر علم را تنها ابزار برای پرواز بدانی … پس خیال چه میشود که با تنها با بستن چشم هایت میتوانی به دورترین نقاط این عالم سفر کنی ؟ پس معنویت چه میشود که اگر چون شهدا و صالحین چشم دل بگشایی پروازی به وسعت هر دو عالم خواهد داشت؟
