مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[محسا]

شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بيرون کند

دنیا حریف سفله و معشوق بی ‌وفاست
چون میرود هرآینه بگذار تا رود

 

[Pari]

شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بيرون کند

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

 

[هیاهو]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

 

[Pari]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی

 

[هیاهو]

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

 

[Pari]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

آن ترک پریچهره که دوش از بر ما رفت
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت
تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین
ک.س واقف ما نیست که از دیده چه ها رفت

 

[هیاهو]

آن ترک پریچهره که دوش از بر ما رفت
آیا چه خطا دید که از راه خطا رفت
تا رفت مرا از نظر آن چشم جهان بین
ک.س واقف ما نیست که از دیده چه ها رفت

تا بدین جا بهر دینار آمدم
چون رسیدم مسـ*ـت دیدار آمدم

 

[محسا]

تا بدین جا بهر دینار آمدم
چون رسیدم مسـ*ـت دیدار آمدم

مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود

 

[هیاهو]

مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود

دوســـت دارد یار این آشفتگــــی
کوشـــش بیهوده به از خفتگــــی

 

[محسا]

دوســـت دارد یار این آشفتگــــی
کوشـــش بیهوده به از خفتگــــی

یادگار از تو همین سوخته جانی است مرا شعله از توست اگر گرم زبانی ست مرا