مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[amir mohamad]

قلم زد در دفتر عشقم ملک
چه خوشی ها داشتم ای فلک
چرخشت ملکم را کرد پرکلک
چه آرزوها که گل نشست بی کلک
شدم عاص وپاس سرگردان چو تنها لک لک

کسی از دور می اید به جنگ عقل میترسم
مبادا عشق باشد این که میاید به پیکارم

 

[اوین]

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو، دیوانه شو.

و اندر دل آتش درآ پروانه شو، پروانه شو.

هم خویش را بیگانه کن، هم خانه را ویرانه کن،

و آنگه بیا با عاشقان هم‌خانه شو هم‌خانه شو.

 

[حیات]

وعظ مردم غفلت ما را قوی سرمایه کرد
خواب ما افسانه فهمید آن همه تعبیر را

 

[اوین]

شاهیست که تو هرچه بپوشی داند

بی‌کام و زبان گر بخروشی داند

هر ک.س هوس سخن فروشی داند

من بندهٔ آنم که خموشی داند
مولانا

 

[اوین]

دل دین و عقل و هوشم همه را به باد دادی
ز کدام باده ساقی به من خراب دادی

 

[آراد]

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب

کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است

 

[اوین]

تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز
می‌کشم ناز یکی تا به همه ناز کنم

 

[آراد]

من و این دل به هوایِ تو گرفتار شدیم
هر نفس یادِ تو کردیم و گنه‌کار شدیم

 

[اوین]

ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره
و ما همه هیچ کاره ایم و تنها تو کاره

 

[آراد]

هرچه گویم عشق را شرح و بیان،
چون به عشق آیم، خَجل گردم از آن...!