مشاعره مشاعره با حرف "الف"

[Tara Motlagh]

انارِ آرزوهایم به خاکِ حسرت افتاده‌ست
ندارم چاره‌ای دیگر به‌غیر از خونِ دل خوردن

 

[نیما نصر]

ازمیان تمام چیز‌هایی که دیده‌ام
تنها تویی که می‌خواهم به دیدن‌اش ادامه دهم
از میان تمام چیز‌هایی که لمس کرده‌ام
تنها تویی که می‌خواهم به لمس کردنش ادامه دهم
خنده نارنج طعم‌ ات را دوست دارم
چه باید کنم‌ ای عشق؟
هیچ خبرم نیست که رسم عاشقی چگونه بوده است
هیچ نمی‌دانم عشق‌های دیگر چه سان‌اند؟
من با نگاه کردن به تو
با عشق ورزیدن به تو زنده‌ام
عاشق بودن، ذات من است

 

[پایان]

ای هزارت چشم در هر گوشه سرگردان چشم

آهوی چشم سیه مستان تو را قربان چشم

 

[Tara Motlagh]

آورده‌اند وعده‌ی پاییز يا بهار؟
این برگ‌های مضطرب، آن ابرهای تار

بر پشت‌بام شهر کسی ایستاده است
باز است چشم عالم و آدم به انتظار

ما بی‌اراده از پل تقدیر رد شدیم
بگذر تو هم ز مسٱله‌ی جبر و اختیار

ای آن‌که از برنده شدن سرخوشی! بدان
جز باختن نبود مرا قصد از این قم*ار

خون می‌خورم ز سنگدلی‌های خویشتن
دردی نشسته در دل هر دانه‌ی انار

ما هردو خیره‌ایم به هم چون دو آینه
هر یک به اظطراب و غم دیگری دچار

باید دوباره خلق شود داستان نوح
ای ابر بی‌قرار! کمی بیش‌تر ببار

 

[پایان]

اگر دوری ز من در آرزویت زار می‌میرم

وگر پیش منی از لذت دیدار میمیرم

 

[Tara Motlagh]

آشفته سخن چو زلف جانان خوش‌تر
چون کار جهان بی‌سروسامان خوش‌تر

مجموعه‌ی عاشقان بوَد دفتر من
مجموعه‌ی عاشقان پریشان خوش‌تر

 

[پایان]

آخر ای بی‌رحم حال ناتوان خود بپرس

حرف محرومان خویش از محرمان خود بپرس

 

[Tara Motlagh]

ای دوست به دوستی قرینیم تو را
هرجا که قدم نهی زمینیم تو را

در مذهب عاشقی روا کی باشد
عالم تو ببینیم و نبینیم تو را

 

[پایان]

ای ما همیشه با هم و بی هم
پیوند پاک تا بزند درمیان ما

 

[نیما نصر]

آن را که جمال ماه پیکر باشد
در هرچه نگه کند منور باشد

آیینه به دست هرکه ننماید نور
از طلعت بی‌صفای او در باشد