مشاعره مشاعره با حرف " خ "

[amir mohamad]

خاطرات رفته را چون خواب می بینم ولی
کاش در جایی به جز کابوس خود می زیستم

در مقامات تحیر جای استدلال نیست
عقل می خواهد که من هرگز نفهمم چیستم

 

[پایان]

خواهم به ستایش تو بودن
من خود چه توانمت ستودن

هم تو دل پاک ده زبان هم
در مدحت خویش و بلکه جان هم

به گر ندهی، بهیچ سانم
آن جان، که به خویش زنده مانم

 

[amir mohamad]

خوشا مرغي که در کنج قفس با ياد صيادش
چنان خرسند بنشيند که پندارند آزادش

نمي گويم فراموشش مکن ! گاهي به يادآور
اسيري را که ميداني نخواهي رفت از يادش

 

[پایان]

خبرت هست؟ که از خویش خبر نیست مرا

گذری کن که زغم راه گذر نیست مرا

گر سرم در سر سودات رود نیست عجب

سرسودای تو دارم غم سرنیست مرا

بی‌رخت اشک همی بارم و گل می‌کارم

غیر ازین کار کنون کار دگر نیست مرا

 

[Tara Motlagh]

خلوت گُزیده را به تماشا چه حاجت است
چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است

جانا به حاجتی که تو را هست با خدا
کآخِر دمی بپرس که ما را چه حاجت است

 

[پایان]

خاطرات رفته را چون خواب می بینم ولی
کاش در جایی به جز کابوس خود می زیستم

 

[Tara Motlagh]

خامی و ساده دلی شیوه‌ی جانبازان نیست
خبری از برِ آن دلبرِ عیار بیار

 

[amir mohamad]

خیز تا از در میخانه تنبلی طلبیم
به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم

چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد
ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم

 

[پایان]

خمید نرگس پژمرده‌ای ز اَنده و شرم

چو دید جلوهٔ گلهای بوستانی را

فِکند بر گل خودروی دیدهٔ امید

نهفته گفت بدو این غم نهانی را

 

[amir mohamad]

خلوتی خواهم و در بسته و یک محرم راز
که گشایم سر راز و گله ای چند کنم