مشاعره مشاعره با حرف "ف"

[amir mohamad]

فغان که همسفر غیر شد حبیب و برفت
مرا گذاشت درین مملکت غریب و برفت

چو گفتمش که نصیبم دگر ز لعل تو نیست
گشود لب به تبسم که یا نصیب و برفت

 

[پایان]

فریاد حافظ این همه آخر به نیست

هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست

 

[amir mohamad]

فتنه بود آن چشم و ابرو نیز یارش میشود
شکرست آن لعل و دلها زان شکارش میشود

گنج حسن و دلبری زیر نگین لعل اوست
لا جرم دل در سر زلف چو مارش میشود

 

[پایان]

فریاد که از شش جهتم راه ببستند

آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت

 

[amir mohamad]

فال میگیرم که شاید به شود احوال من
یا که سامانی بگیرد این پریشان حال من

من ز حافظ قصه عشق زلیخا خواستم
یوسف گمگشته می افتد چرا در فال من

 

[پایان]

فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید

شرمنده رهروی که عمل بر مجاز کرد

 

[Tara Motlagh]

فکر بهبود خود ای دل ز دری دیگر کن
درد عاشق نشود بِه به مداوای حکیم

 

[amir mohamad]

فتوی پیر مغان دارم و قولیست قدیم
که حرام است می آنجا که نه یار است ندیم

چاک خواهم زدن این دلق ریایی چه کنم
روح را صحبت ناجنس عذابیست الیم

 

[پایان]

فلسطین ، ای سرزمین شهادت

ای که پرورانده ای انسان هایی با شهامت

 

[Tara Motlagh]

فهمیدم دوستت دارم

همان شبی که با یک حرفِ ساده‌ی تو،

تا صبح لبخند زدم...