آموزشی نکته‌ های نویسندگی

[Mahi.otred]

خرد و هوشمندی در چنین شرایطی یعنی از گیر کردن در موضوعی که عملی نیست، دست بکشیم.

اگر غیرعملی بودن بسیاری از مسائل لاینحل ملی را بپذیریم، آنوقت می‌توانیم برگردیم توی زمین بازی خودمان.

مثلاً تلاش یک نویسنده برای پدیدآوردن متنی مطلوب، می‌تواند نمونۀ اعلای انتخاب مسئله‌ای عملی باشد. حل مشکل گرانی یا مذاکره با دنیا مسئله مستقیم نویسنده نیست. اما عرق ریختن برای نوشتن متن‌های پیش‌برنده مسئله‌ای است که هر نویسنده‌ای می‌تواند به صورت لیزری روی آن تمرکز کند.

 

[Mahi.otred]

هاروکی موراکامی به تازگی گفته است:

خوب نوشتن کاری است که می‌توانم برای کمک به مردم انجام دهم.

مسلماً روشنفکر سرد و گرم چشیده‌ای مثل موراکامی قصد زدن حرف‌های رتوریک و شعاری را ندارد. در جملۀ او خرد ناب نویسنده‌ای که بر مهارت انتخاب مسئله چیره شده است.

 

[Mahi.otred]

مارتی فلدمن زمانی گفته بود:

قلم قدرتمندتر از شمشیر است. بعلاوه نوشتن با آن راحت‌تر از نوشتن با شمشیر است.

چند روز پیش اول دفترچه یادداشت جدیدم نوشتم:

بنویسیم تا بفهمیم.

 

[Mahi.otred]

اگر می‌خواهید نویسنده شوید…​

 

[Mahi.otred]

نشر میلکان به تازگی کتاب «از نوشتن» استیون کینگ را منتشر کرده است.

این کتاب درس‌های استیون کینگ از نویسندگی است. نکات کاربردی و آموزنده‌ای که در این کتاب آمده را شاید نتوان در هیچ کتاب آموزشی دیگری در حوزه‌ داستان نویسی پیدا کرد. به هر حال از نوشتن چکیده‌ی تجربیات نویسنده‌ی سرشناسی است که بیش از چند دهه آثارش جزو پرخواننده‌ترین آثار جهان بوده است.

 

[Mahi.otred]

یکی از نکات جذاب کتاب، طنز گزنده و منحصر به فرد کینگ است که باعث می‌شود جاهایی از کتاب نتوانید جلوی قهقهه‌ی خودتان را بگیرید، خصوصاً بخش‌هایی که خاطرات کودکی‌اش را تعریف می‌کند.

در زیر بخش هایی از کتاب را که درباره اهمیت مطالعه برای نویسندگان است، برایتان نقل می‌کنم:

 

[Mahi.otred]

اصل مطلب:

اگر می‌خواهید نویسنده شوید، باید دو کار را حتماً انجام دهید: زیاد بخوانید و زیاد بنویسید. تا جایی که من می‌دانم، جز این دو، راه دیگری وجود ندارد و از میان‌بر هم خبری نیست.

من خیلی کند می‌خوانم، ولی معمولاً سالی هفتاد یا هشتاد کتاب را مطالعه می‌کنم که بیشترش هم داستان است. کتاب خواندنم بابت بررسی کار همکارانم نیست، می‌خوانم چون از این کار لذت‌ می‌برم.

 

[Mahi.otred]

داستان‌ها را بابت بررسی هنر داستان‌نویسی نمی‌خوانم، می‌خوانم چون به داستان علاقه دارم. اما یک فرآیند یادگیری هم وجود دارد. هر کتابی که به دست می‌گیرید، یک یا چند درس به شما خواهد داد و اتفاقاً کتاب‌های بد بیشتر از کتاب‌های خوب به شما یاد می‌دهند.

بیشتر نویسندگان لحظه‌ای را به خاطر می‌آورند که کتابی را زمین گذاشته و با خود فکر کرده‌اند: «من بهتر از این می‌توانم بنویسم. همین الانش هم بهتر هستم!»

 

[Mahi.otred]

آدم با خواندن نوشته‌های بد خیلی زود می‌فهمد که چه کارهایی را نباید انجام داد.

***

مطالعه مرکز خلاقیت هر نویسنده‌ای است. من هر جا که می‌روم یک کتاب هم همراه دارم و فرصت‌های زیادی برای سرک کشیدن توی کتاب پیدا می‌کنم. کلک کار این است که به خودتان یاد بدهید کم‌کم و زیادزیاد مطالعه کنید.

 

[Mahi.otred]

وقتی انسان از اشتهای سیری ناپذیرش نسبت به تلویزیون خلاصی پیدا می‌کند، تازه می‌فهمد چقدر از مطالعه لذت می‌برد. نظر من این است که خاموش کردن این جعبه‌ی حراف نه تنها کیفیت نویسندگی، بلکه کیفیت زندگی‌تان را هم بهبود می‌بخشد.

***

اهمیت اصلی مطالعه این است که فرآیند نوشتن را برای‌تان آشنا و راحت می‌سازد؛ آدم باید با مدارکش آماده و مرتب به سرزمین نویسنده ها وارد شود. خواندن دائم شما را به جایی می‌رساند(یا طرز تفکری به شما می‌بخشد) که با آن می‌توانید مشتاقانه و بدون تلاش عمدی بنویسید.