مشاعره یک دوبیتی بگو

[مژگان سلاجقه]

من باکمر تو در میان کردم دست
پنداشتمش که در میان چیزی هست
پیداست از آن میان چو بربست کمر
تا من ز کمر چه طرف خواهم بربست

 

[مژگان سلاجقه]

در دست منت همیشه دامن بادا
و آنجا که ترا پای سر من بادا
برگم نبود که ک.س ترا دارد دوست
ای دوست همه جهانت دشمن بادا

 

[مژگان سلاجقه]

نپرسی حال یار دلفکارت
که هجران چون کند با روزگارت
ته که روز و شوان در یاد مویی
هزارت عاشق با مو چه کارت

 

[مژگان سلاجقه]

بُوَد که بار دگر بشنوم صدای تو را ؟
ببینم آن رخ زیبای دلگشای تو را ؟
بگیرم آن سر زلف و به روی دیده نهم
ببوسم آن سر و چشمان دل ربای تو را...

 

[مژگان سلاجقه]

آن ک.س که ترا نقش کند او تنها
تنها نگذاردت میان سودا
در خانه تصویر تو یعنی دل تو
بر رویاند دو صد حریف زیبا

 

[مژگان سلاجقه]

نی قصهٔ آن شمع چگل بتوان گفت
نی حال دل سوخته دل بتوان گفت
غم در دل تنگ من از آن است که نیست
یک دوست که با او غم دل بتوان گفت

 

[مژگان سلاجقه]

‌
باز گو،ای به کنار دگری خفته ی من
چه کند با غم تو این دل آشفته ی من؟
وه که امروز پراکنده تر از بوی گل است
خاطر جمع تر از غنچه ی نشکفته ی من

 

[مژگان سلاجقه]

آفتاب نگه گرم ترامی جوید
این دل سردتر ازبرف فروخفته ی من
یاد از آن روزکه انگشت تو اشکم بسترد
خاتم دست تو شد گوهر ناسفته ی من

 

[مژگان سلاجقه]

شاهد آتش عشق تو که گرم است هنوز
شعله هایی است که سر میکشد از گفته ی من
چه کنم؟دل به که بندم؟به کجاروی کنم؟
بازگو،ای به کنار دگری خفته ی من.

 

[مژگان سلاجقه]

‌
باز لب هایِ عطش ڪرده یِ من
لبِ سوزان تو را می جوید
می‌تپد قلبم و با هر تپشی
قصه یِ عشق تو را می‌گوید

#فروغ_فرخزاد