- Jun
- 12,788
- 40,155
- مدال‌ها
- 25
درخواست •° تعیین ناظر و تأیید اثر°•
- نویسنده موضوع DELVIN
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
- Jun
- 12,788
- 40,155
- مدال‌ها
- 25
- Jun
- 12,788
- 40,155
- مدال‌ها
- 25
عنوان: من تو هستم
ژانر: اجتماعی، تراژدی، عاشقانه
خلاصه:
آرزو‌هایش فقط به خاطر سه چیز نابود شدند! سه چیزی که زمانی ترسی ناشناخته‌ای از آنها داشت، اما حالا دیگر خود تبدیل به همان ترس‌ها شده بود برای دیگران...
دیگرانی که؛ آتش بر آرزو‌هایش روشن کردند؛ حالا او بود که روشن کننده هر آتش سوزانی در آرزوی‌هایِ بی انتهای دیگران شده است.
مقدمه:
می‌دانم که؛ دلت نمی‌خواهد به من دچار شوی! می‌دانم که در دلتان آرزو دارید که؛ مرا نبینید... اما من اینگونه آرزویی را دوست ندارم میدانید که؟ من رویش کرده ام همانند گیاه کشنده‌ای برای شما؛ برای شمایی که وجودی ندارید.
ژانر: اجتماعی، تراژدی، عاشقانه
خلاصه:
آرزو‌هایش فقط به خاطر سه چیز نابود شدند! سه چیزی که زمانی ترسی ناشناخته‌ای از آنها داشت، اما حالا دیگر خود تبدیل به همان ترس‌ها شده بود برای دیگران...
دیگرانی که؛ آتش بر آرزو‌هایش روشن کردند؛ حالا او بود که روشن کننده هر آتش سوزانی در آرزوی‌هایِ بی انتهای دیگران شده است.
مقدمه:
می‌دانم که؛ دلت نمی‌خواهد به من دچار شوی! می‌دانم که در دلتان آرزو دارید که؛ مرا نبینید... اما من اینگونه آرزویی را دوست ندارم میدانید که؟ من رویش کرده ام همانند گیاه کشنده‌ای برای شما؛ برای شمایی که وجودی ندارید.
آخرین ویرایش:
- Jun
- 12,788
- 40,155
- مدال‌ها
- 25
- Oct
- 3
- 22
- مدال‌ها
- 2
نام رمان: انجمن شبگرد
نویسنده:کاسپین
ژانر: ترسناک، تراژدی، اجتماعی
خلاصه: دقیقاً مثل زلزله بود. بیست و سه سالگیم رو میگم. وقتی که زندگیم مثل ساختمونی بود که داشت تو زلزله فرو می‌ریخت و بدون این‌که فرصت فرار از سنگ و خشتی رو بهم بده آجر بعدی رو پرت می‌کرد رو سرم.
ولی می‌دونی، من می‌تونم. من توانایی انجام دادن هر کاری رو دارم وگرنه بابام اسمم رو نمی‌ذاشت سیاوش. حتی اگر خشت‌های اون ساختمون همون یادآوری گذشته‌ی تلخم باشن یا کسی که فکر می‌کردم عاشقشم یا حتی اون شب‌های لعنتی که من به جای تخت تو خیابون بودم.
می‌گذرم از همه‌ی این داستان‌ها چون من اسمم روم بوده و هست. اصالت من رد شدن از آتیش بی‌گناهیمه...
نویسنده:کاسپین
ژانر: ترسناک، تراژدی، اجتماعی
خلاصه: دقیقاً مثل زلزله بود. بیست و سه سالگیم رو میگم. وقتی که زندگیم مثل ساختمونی بود که داشت تو زلزله فرو می‌ریخت و بدون این‌که فرصت فرار از سنگ و خشتی رو بهم بده آجر بعدی رو پرت می‌کرد رو سرم.
ولی می‌دونی، من می‌تونم. من توانایی انجام دادن هر کاری رو دارم وگرنه بابام اسمم رو نمی‌ذاشت سیاوش. حتی اگر خشت‌های اون ساختمون همون یادآوری گذشته‌ی تلخم باشن یا کسی که فکر می‌کردم عاشقشم یا حتی اون شب‌های لعنتی که من به جای تخت تو خیابون بودم.
می‌گذرم از همه‌ی این داستان‌ها چون من اسمم روم بوده و هست. اصالت من رد شدن از آتیش بی‌گناهیمه...
- Jun
- 12,788
- 40,155
- مدال‌ها
- 25
- Oct
- 3
- 22
- مدال‌ها
- 2
ببخشید من تازه کارم اینجا. الان این یعنی برم تاپیک بزنم؟
نه صبر کنید ناظر خودش باهاتون خصوصی میزنه
