مشاعره مشاعره با حرف " خ "

[نیما نصر]

خَمی که ابروی شوخِ تو در کمان انداخت
به قصد جانِ منِ زارِ ناتوان انداخت

 

[~swampflower~]

خیال تو در هر طریق همره ماست
نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست

 

[نیما نصر]

خوابِ آن نرگسِ فَتّانِ تو، بی چیزی نیست
تابِ آن زلفِ پریشانِ تو، بی چیزی نیست

 

[ill_mah]

خیلی گران تمام شد این آب خواستن
یک مشک از قبیله‌ی ما، یک عمو گرفت

 

[نیما نصر]

خوش است خلوت اگر یار یارِ من باشد
نه من بسوزم و او شمعِ انجمن باشد

 

[ill_mah]

خودپرستی بدتر از شرک است اما باز شکر
آن‌که را من می‌پرستم می‌پرستی لااَقل

 

[~swampflower~]

خورشید وماه را چه برابر کنم به تو
بنشین دمی که دیده منور کنم به تو

 

[نیما نصر]

خیالِ نقشِ تو در کارگاهِ دیده کشیدم
به صورتِ تو نگاری ندیدم و نشنیدم

 

[ill_mah]

خودنمایی شيوه‌ی من نيست چون ديوارِ باغ
گل به دامن دارم اما خار، بر سر مي‌زنم

 

[نیما نصر]

خار خندید و به گل گفت سلام

و جوابی نشنید !

خار رنجید ولی هیچ نگفت ...

ساعتی چند گذشت ،

گل چه زیبا شده بود ...

دستِ بیرحمی نزدیک آمد ،

گل سراسیمه ز وحشت افسرد ...

لیک آن خار در آن دست خَلید ،

و گل از مرگ رهید !

صبح فردا که رسید ،

خار با شبنمی از خواب پرید !

گل صميمانه به او گفت سلام ...!

گل اگر خار نداشت ...

دل اگر بی غم بود ...

اگر از بهر كبوتر قفسی تنگ نبود ،

زندگی ، عشق ، اسارت همه بی معنا بود !